سیاستمدار،[۱]سیاستگر[۲] یاپولیتیسیَن (بهانگلیسی:Politician) به فردی گفته می‌شود که دارای قدرت سیاسی و اجرایی در دولت یا حکومت یک کشور است و فردی فعال دراحزاب سیاسی می‌باشد یا شخصی است که دارای یک منصب انتخابی در دولت است یا به دنبال کسب آن جایگاه است.[۳]
سیاستمداران اغلب سخنور هستند باید بر رفتار خود مسلط باشند و عصبانیت آنها باید از پیش و حساب شده باشد. آنها همچنین به خبرگی در استفاده از رسانه‌ها شناخته شده‌اند.[۴] سیاستمداران قرن نوزدهم استفاده کلانی از روزنامه‌ها،مجلات، اعلامیه‌ها و همچنین پوستر نمودند.[۵] در قرن بیستم آنها وارد کار با رادیو و تلویزیون شدند و تبلیغات گران‌قیمتی در دوران‌هایانتخابات انجام دادند.[۶] در قرن بیست و یکم سیاستمداران به شدت درگیر کار با رسانه‌های اجتماعی در اینترنت و تلفن‌های هوشمند شدند.[۷]
شایعه معمولاً نقش ویژه ای را در سیاست بازی کرده است. شایعات منفی دربارهٔ مخالفان اغلب مؤثر تر از شایعات مثبت دربارهٔ نفرات خودی بوده است.[۸]
پس از انتخاب سیاستمدار یک مقام حکومتی می‌شود و در مقابل بوروکراسی (دیوان سالاری) دائم غیر سیاستمداری قرار می‌گیرد. از نظر تاریخی، بین اهداف بلند مدت هر یک از طرف‌ها تضادهای ظریف ایجاد می‌شود.[۹]
در سیستم‌های مبتنی بر پشتیبانی مانندایالات متحده وکانادا در قرن نوزدهم، سیاستمداران برنده سیاستمداران محلی را که پایگاه پشتیبانی آنها بوده‌اند جایگزین بوروکراسی می‌کنند (سیستم غنائم). اصلاح خدمات مدنی برای زدودن فسادی که در خدمات دولتی بود به وجود آمد.[۱۰] این سیستم غنائم در بعضی کشورهای کمتر توسعه یافته به شدت برقرار است.[۱۱]
ماتوزی و ماریواستدلال می‌کنند که دردمکراسی مدرن سیاستمداران به‌طور معمول یکی از این دو مسیر را طی می‌کنند. یک گروه سیاستمداران حرفه‌ای هستند که سیاستمدارانی هستند که در قسمت سیاسی کار می‌کنند تا زمانی کهبازنشسته شوند. گروه دوم «حرفه ای‌های سیاسی» هستند. اینها سیاستمدارانی هستند که در کنترل نمودن بوروکراسی‌های خاص شهرت می‌یابند، آنگاهسیاست را برای یک کار پر درآمد در بخش خصوصی ترک می‌کنند، و در این کار از آشنایان سیاسی‌شان بهره می‌گیرند.[۱۲]
محققان متعددی ویژگی‌های سیاستمداران را مطالعه کرده‌اند و سیاستمداران محلی و کشوری را با یکدیگر قیاس کرده‌اند. آنها همچنینلیبرال‌ترین آنها را بامحافظه کارترین مقایسه کرده و موفق‌ترین و کم توفیق‌ترین آنها درانتخابات را سنجیده‌اند.[۱۳] در سالهای اخیر توجه ویژه ای بر مسیر حرفه ای زنان سیاستمدار گذاشته شده است.[۱۴] یک مثال «سوپر مادر» (مادر ویژه) در سیاست‌هایآمریکای لاتین است.[۱۵]
بسیاری از سیاستمداران توانمندی بخاطر سپردن هزاران اسامی، چهره‌ها و همچنین خصوصیات افراد را دارا می‌باشند. این یک برتری در حرفه است که برای آنها بیشتر از یک قد دومتری برای یکبسکتبالیست ارزش دارد. ٰرؤسای جمهورآمریکاجرج دابلیو بوش وبیل کلینتون به حافظه قوی شان معروف بودند.[۱۶][۱۷]
منتقدان بسیاری سیاستمداران را بخاطر دوری آنها از مردم زیر انتقاد می‌برند. از مواردی که روی آن انگشت گذاشته می‌شود شیوهٔ رسمی صحبت‌کردن سیاستمداران است که بعضاً مملو از بیانات خوش‌بینانه واستعاره‌ای است که به نوعی صحبت را مبهم کرده و به سردرگمی و گمراهی شنونده می‌افزاید.[۱۸]
در نظر تعدادی از عام سیاستمداران به عنوان اشخاصی بی‌روح، خودبین، بی‌کفایت و فاسد محسوب می‌شوند که در مقابل کالا یا خدماتی که ارائه می‌دهند پول می‌گیرند تا اینکه کارشان را برای خاطر عامه بگذارند.[۱۹] سیاستمداران در بعضی کشورها به عنوان مورد تنفرترین افراد شناخته می‌شوند.[۱۹]
↑Robert J. Dinkin,Campaigning in America: A History of Election Practices (1989)onlineبایگانی‌شده در ۳۰ ژوئن ۲۰۱۷ توسطWayback Machine
↑Kathleen Hall Jamieson and Keith Spillette,The Press Effect: Politicians, Journalists, and the Stories that Shape the Political World (2014)
↑Nathaniel G. Pearlman,Margin of Victory: How Technologists Help Politicians Win Elections (2012)onlineبایگانی‌شده در ۳۰ ژوئن ۲۰۱۷ توسطWayback Machine
↑David Coast and Jo Fox, "Rumour and Politics"History Compass (2015), 13#5 pp 222-234.
↑Joel D. Aberbach, Robert D. Putnam, and Bert A. Rockman, eds. , Bureaucrats and politicians in western democracies (Harvard University Press, 1981)
↑David A. Schultz, and Robert Maranto, eds. ,The politics of civil service reform (1998).
↑Morris Szeftel, "Political graft and the spoils system in Zambia—the state as a resource in itself."Review of African Political Economy 9.24 (1982): 4-21.
↑Andrea Mattozzi and Antonio Merlo, "Political careers or career politicians?."Journal of Public Economics 92#3 (2008): 597-608.
↑Timothy S. Prinz, "The career paths of elected politicians: a review and prospectus." in Shirley Williams and Edward L. Lascher, eds.Ambition and beyond: career paths of American politicians (1993) pp: 11-63.
↑Elina Haavio-Mannila and Torild Skard, eds.Unfinished Democracy: women in Nordic politics (2013)
↑Elsa M. Chaney,Supermadre: Women in Politics in Latin America (University of Texas Press, 2014).
.jpg)
_(22648503257).jpg)