| سهراب یکم | |
|---|---|
| فرمانروای سلسلهباوندیان | |
| سلطنت | ۵۳-۹۵ (شمسی) |
| پیشین | باو |
| جانشین | مهرمردان باوندی |
| فرزند(ان) | مهرمردان |
| دودمان | باوندیان |
| پدر | باو |
سهراب یا سرخابیکم از نخستین شاهان سلسلهباوندیانطبرستان بود. وی حدود ۴ دهه در جنوب شرقیمازندران حکومت کرد.[۱]
پس از مرگباو،ولاش در میاندرود ساری تا پنجاه هزار (قسمت جلگه ای بهشهر) ادعای حکومت کرد.در این زمان شهرساری مرکز سلسلهٔدودمان گاوباریاندابویه بود.
سرخاب «سهراب» همراه با مادر پیرش از بیم ولاش بصورت ناشناس و پنهانی در روستای دزانگبار (جایی در جنوب ساری) به خانه باغبانی پناه بردند و زندگی میکردند، تا اینکه روزی شخصی بنام «خورزاد خسرو» (از سران سپاه) او را در خانه باغبان دید و بشناخت، خورزاد خسرو آنها را برای امنیت به دربند کولا (شمال خاوریسوادکوه: حدودآریم و کنگلو) برد و مردم نواحی بر آنها جمع شدند و اهالی قارن (قسمت پشتکوه هزارجریب، به مرکزیت آثران) او را همراهی کردند و بر پنجاه هزار شبیخون زدند و بلاش و هر که او را همراهی کرد بکشتند، پس از ان سرخاب را بهفریم «پَریم» بردند و به پادشاهی نشاندند و در بالادست ده تالیور (جنوب سنگده کنونی) و در انتهای قلعه کوزا برای او قصر و گرمابه، میدان ساختند که آثار آن تا قرن هفتم (زمانابن اسفندیار)، پابرجا بود.
سرخاب ۴۲ سال حکومت کرد (۵۳ – ۹۵هجری خورشیدی) و از دنیا رفت.
تاریخ طبرستان، مؤلف:ابن اسفندیار