مهماندارانی که کوتابوس را می‌نوازند و دختری در حال نواختن aulos، یونان (ح. 420 BCE). ضیافت و موسیقی دو سرگرمی مهم از زمان‌های قدیم بوده‌اند.
سرگرمی (بهانگلیسی:Entertainment) نوعی فعالیت است که توجه و علاقهمخاطب را به خود جلب می‌کند یا باعث لذت و شادی می‌شود. این می‌تواند یک ایده یا یک کار باشد، اما به احتمال زیاد یکی از فعالیت‌ها یا رویدادهایی است که در طول هزاران سال به‌طور خاص با هدف حفظ توجه مخاطب ایجاد شده‌است.
اگرچه توجه افراد به چیزهای مختلفی جلب می‌شود، زیرا افراد ترجیح متفاوتی دارند، اکثر شکل‌های سرگرمی قابل تشخیص و آشنا هستند.داستان‌سرایی،موسیقی،نمایش،رقص و انواع مختلفاجرا در همه فرهنگ‌ها وجود دارد و دردربار سلطنتی حمایت می‌شد و به شکل‌های پیچیده تبدیل شد و به مرور زمان در دسترس همه شهروندان قرار گرفت. این فرایند در دوران مدرن توسط یک صنعت سرگرمی که محصولات سرگرمی را ضبط و به فروش می‌رساند، تسریع شده‌است. سرگرمی تکامل می‌یابد و می‌تواند متناسب با هر مقیاسی سازگار شود، اعم از فردی که یک سرگرمی خصوصی را از میان مجموعه عظیمی از محصولات ازپیش ضبط‌شده انتخاب می‌کند. به یکضیافت برای دو نفر؛ به هر اندازه یا نوعمهمانی، با موسیقی و رقص مناسب تا اجراهایی که برای هزاران نفر در نظر گرفته شده‌است. و حتی برای یک مخاطب جهانی.
تجربه سرگرم شدن به شدت باسرگرمی مرتبط شده‌است، به طوری که یک درک رایج از این ایده سرگرمی و خنده است، اگرچه بسیاری از سرگرمی‌ها هدف جدی دارند. این ممکن است در شکل‌های مختلف مراسم، جشن، جشن مذهبی، یاطنز باشد. از این رو، این احتمال وجود دارد که آنچه به عنوان سرگرمی ظاهر می‌شود، ابزاری برای دستیابیبه بینش یا رشد فکری نیز باشد.
سرگرمی درسینما به عنوان مهم ترین رکن در نظر برخی سینماگرانی مانندهیچکاک است. حتی تا این حد که سینمای وی را به خاطر سرگرم کننده بودنش متمایز از سینمای دیگر می دانند.[۱]
