| زبان ابلایی | |
|---|---|
 کتیبه های ابلایی پیدا شده در ابلا | |
| منطقه | ابلا |
آفروآسیایی
| |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۳–۶۳۹ | xeb |
فهرست لینگوییست | xeb |
| گلاتولوگ | ebla1238[۱] |
زبان اِبْلایی یک زبان منقرض شدهسامی است که در سده ۲۳ پیش از میلاد در شهر باستانیابلا (تل مردیخ) که میانحلب وحمات در غرب سوریه امروزی قرار داشت استفاده می‌شد.
زبان ابلایی به عنوان یک زبان از شاخه سامی خاوری توصیف شده که ممکن است بسیار به اکدی پیشا-سارگونی نزدیک بوده باشد. برخی حتی آن را از گویش‌های اکدی دانسته‌اند. از دهه ۱۹۷۰ به این‌سو ۱۵ هزار لوح به زبان ابلایی که باخط میخی نوشته شده در ویرانه‌های شهر ابلا یافته شده است.
{{cite book}}:Invalid|display-editors=4 (help)