رقیه دختر محمد (بهعربی:رقية بنت محمد) دومین دخترمحمد بن عبدالله وخدیجه بنت خویلد بود. او نخست به عقدعتبه بن ابیلهب درآمد. پس از آن که محمّد دعوی پیامبری کرد، عتبه او را طلاق داد. محمّد، دخترش رقیه را بهعثمان بن عفان تزویج کرد و از او پسری به نامعبدالله بن عثمان به دنیا آورد. رقیه سال دوم هجرت، در بیست و دو سالگی درمدینه درگذشت، محمد بر پیکر او نماز گزارد و در قبرستانبقیع به خاک سپرده شد. وی دختری با چشمهای سیاه و موهایی بلند بود.[۱]
او قبل از سال ۶۱۰ با پسر عمویش عتبه بن ابیلهب ازدواج کرد، اما ازدواج هرگز انجام نشد.[۴]رقیه با مرگ مادرش مسلمان شد.[۵][۶] هنگامی که محمد در سال ۶۱۳ شروع به موعظه آشکار کرد، قریش به محمد یادآوری کردند که "او را از مراقبت از دخترانش راحت کردند" و تصمیم گرفتند آنها را برگردانند تا او مجبور شود با هزینه خود از آنها حمایت کند. به عتبه گفتند که اگر رقیه را طلاق دهد «دخترابان بن سعید بن العاص یا دختر سعید بن العاص» را به او می دهند.[۴]پس از آنکه محمد بهابولهب هشدار داد که به جهنم خواهد رفت، ابولهب گفت که دیگر با پسرش صحبت نخواهد کرد مگر اینکه رقیه را طلاق دهد، که عتبه بر این اساس چنین کرد.[۷][۸]
در سال ۶۱۵ رقیه با یکی از اصحاب برجسته محمد به نام عثمان بن عفان ازدواج کرد. و او را در اولین مهاجرت به حبشه همراهی کرد، جایی که او دچار سقط جنین شد. در سال ۶۱۶ به حبشه بازگشتند، و در آنجا رقیه پسری به نام عبدالله در سال ۶۱۹ به دنیا آورد.در سال ۶۲۱ رقیه دختری به دنیا اورد و انقدر ان دختر زیبا بود که اسمش را لیله گذاشت لیله در سن ۱۲ سالگی به عقدعمر بن خطاب درامد وعبدالله در شش سالگی در مدینه درگذشت. او دیگر فرزندی به دنیا نیاورد.[۹]
عثمان و رقیه از جمله کسانی بودند که در سال ۶۱۹ به مکه بازگشتند. عثمان در سال ۶۲۲ به مدینه هجرت کرد و رقیه بعدها به او ملحق شد.[۱۰]
رقیه در مارس ۶۲۵ بیمار شد. عثمان از وظایف نظامی خود معاف شد تا از او پرستاری کند. او اواخر ماه، در روزی کهزید بن حارثه با خبر پیروزی آنها درجنگ بدر به مدینه بازگشت، درگذشت.[۱۱][۱۲]
↑Muhammad ibn Jarir al-Tabari.Tarikh al-Rusul wa'l-Muluk. Translated by Landau-Tasseron, E. (1998).Volume 39: Biographies of the Prophet's Companions and Their Successors, pp. 161-162. Albany: State University of New York Press.
↑Muhammad ibn Umar al-Waqidi.Kitab al-Maghazi. Translated by Faizer, R., Ismail, A., & Tayob, A. K. (2011).The Life of Muhammad, p. 51. Oxford & New York: Routledge.