دی لئونیسم یامارکسیسم-دی لئونیسم یک جریانمارکسیسم لیبرترین است که توسط فعال آمریکاییدانیل دی لئون توسعه یافته است. دی لئون رهبر اولیه اولینحزب سیاسیسوسیالیستایالات متحده،حزب کارگر سوسیالیست آمریکا (SLP) بود. دی لئون مفهوم اتحادیه صنعتی سوسیالیستی را مطرح کرد.
طبق نظریه دی لئونیست، اتحادیه‌های صنعتی مبارز، وسیلهمبارزه طبقاتی هستند. اتحادیه‌های صنعتی که منافعپرولتاریا (طبقه کارگر) را تأمین می‌کنند، ساختار جمهوری مورد نیاز برای استقرار یک سیستم سوسیالیستی خواهد بود.
در حالی که برخی از ویژگی‌هایآنارکو سندیکالیسم (مدیریت محل کار از طریق اتحادیه‌ها) و عضویتحزب کار سوسیالیست ایالات متحده آمریکا در کارگران صنعتی عمدتاً آنارکو - سندیکالیست جهان (IWW) وجود دارد، دی لئونیسم در واقع با آن تفاوت دارد در آن دی لئونیسم، و طرفدار اصلی آن،حزب کار سوسیالیست ایالات متحده آمریکا مدرن، هنوز به ضرورت یک حزب سیاسی طرفدار اصلاحیه قانون اساسی مبنی بر تبدیل اتحادیه به دولت صنعت اعتقاد دارد.دولت مرکزی تولید را هماهنگ می‌کند. این حزب، مانند دولت سیاسی، و هدف آن، دیگر وجود نخواهد داشت. به هیچ‌یک از نخبگان پیشتاز در مارکسیسم-دی لئونیسم پایه ای برای سرنگونی جمهوری ارائه نمی‌شود.[۱]
طبق نظریه دی لئونیست، کارگران همزمان اتحادیه‌های صنعتی سوسیالیست را درمحل کار و یکحزب سیاسیسوسیالیستی راتشکیل می‌دهند که در قلمرو سیاسی سازمان می‌یابد. با دستیابی به حمایت کافی برای پیروزی در انتخابات، حزب سیاسی به دفتر رأی داده می‌شود و به برنامه دی لئونیست اختیاراتی از طرف مردم می‌دهد. فرض بر این است که در آن مرحله اتحادیه‌های صنعتی سوسیالیست درمحل کار به قدرت کافی رسیده‌اند تا کارگران آنجا بتوانندابزار تولید را کنترل کنند.[۲][۳]
پیروزی دی لئونیست در انتخابات با انتقال کنترل کارخانه‌ها، معادن، مزارع و سایروسایل تولید به شوراهای کارگری سازمان یافته در اتحادیه‌های صنعتی همراه خواهد بود. دی لئونیست‌ها این رویداد را ازاعتصاب عمومی متمایز می‌کنند تا کنترل کارگاه‌های مورد حمایت آنارکوسیندیکالیست‌ها را بر عهده بگیرند و در عوض از آن به عنوان «حصر عمومی طبقه حاکم» یاد کنند.[۴]
پس از آن دولت موجود با حکومتی انتخاب می‌شود که از درون اتحادیه‌های صنعتی سوسیالیست انتخاب شده و دولت تازه منتخب سوسیالیست هرگونه اصلاحات قانون اساسی یا سایر تغییرات در ساختار حکومت را برای تحقق این امر به سرعت انجام می‌دهد، به تعویق انداختن سینوس کارگران در کف مغازهکمیته‌های محلی فروشگاه مورد نیاز برای ادامه تولید و نمایندگانی در شوراهای محلی و ملی را به نمایندگی از صنعت خاص خود انتخاب می‌کنند.[۵]
کارگران همچنین نمایندگانی را در یککنگره مرکزی، به نامکنگره تمام صنعتی ، انتخاب می‌کنند که به‌طور مؤثر به عنواندولت ملی عمل می‌کند. این نمایندگان در هر زمان مشروط بهرای‌گیری خواهند بود؛ بنابراین دی لئونیسم دولت ملی را در امتداد خطوط صنعتی با نمایندگانی که توسط صنعت انتخاب می‌شوند و نه از نظر موقعیت جغرافیایی، سازماندهی مجدد می‌کند.[نیازمند منبع]
دی لئونیسم خارج از سنتلنینیستیکمونیسم است. این پیش از لنینیسم است زیرا اصول دی لئونیسم در اوایل دهه ۱۸۹۰ با به عهده گرفتن رهبری دی لئون در سوسیالیست کارگران ایالات متحده توسعه یافت. لنینیسم و ایده آن درمورد یکحزب پیشتاز پس از انتشار لنین در سال ۱۹۰۲ با عنوان "چه باید کرد؟" دی لئونیسم به‌طور کلی مخالف سیاست‌هایاتحاد جماهیر شوروی سابق وجمهوری خلق چین و سایرکشورهای سوسیالیستی است و آنها را سوسیالیستی بلکهسرمایه‌داری دولتی یا پیروی از "استبداد دولتی بوروکراتیک" نمی‌داند. ماهیتغیرمتمرکز دولت پیشنهادی دی لئونیست در تضاد باتمرکزگرایی دموکراتیکمارکسیسم - لنینیسم و آنچه آنها به عنوان ماهیتدیکتاتوری اتحاد جماهیر شوروی می‌دانند، است.[۶]
موفقیت طرح دی لئونیست منوط به دستیابی به حمایت اکثریت مردم هم در محل کار و هم در نظرسنجی است، در مقابل تصور لنینیست مبنی بر اینکه یک حزب پیشتاز کوچک باید طبقه کارگر را برای انجام انقلاب هدایت کند. موضع دی لئونیسم در برابراصلاح طلبی[۷] بدان معناست که از آن با برچسب " غیرممکن "، همراه باحزب سوسیالیست بریتانیای کبیر یاد می‌شود.[نیازمند منبع]
احزاب سیاسی دی لئونیست نیز به دلیل ادعاهای بیش از حدجزمی وفرقه‌گرایی مورد انتقاد قرار گرفته‌اند. دی لئونیسم علی‌رغم رد لنینیسم و پیشتاز، خارج از سنت "سوسیالیست دموکراتیک " و "سوسیال دموکرات " نیز قرار دارد. دی لئون و دیگر نویسندگان دی لئونیست برخلاف جنبش‌های سوسیالیستی دموکراتیک، به ویژهحزب سوسیالیست آمریکا،جدال‌های مکرر منتشر کرده‌اند؛ و آنها را اصلاح طلب یا "سوسیالیستبورژوا "بدانند. دی لئونیست‌ها به‌طور سنتی از هرگونه فعالیت یا اتحادی که به عنوان تلاش برای اصلاحسرمایه‌داری تلقی می‌شوند، خودداری می‌کنند، هرچند حزب کارگر سوسیالیست در زمان دی لئون هنگام اعتصابات فعال بود، مانند جنبش‌هایعدالت اجتماعی، ترجیح می‌داد فقط به وظایف دوقلو تمرکز کند ایجاد حمایت از یک حزب سیاسی دی لئونیست و سازماندهی اتحادیه‌های صنعتی سوسیالیست.[نیازمند منبع]
دانیل دی لئون در سایر سوسیالیست‌ها، خارج از ایالات متحده نیز بسیار تأثیرگذار بود. به عنوان مثال، در انگلستان، یک حزب کارگر سوسیالیست تشکیل شد. امیدهای دی لئون به انقلابی مسالمت آمیز و بی خون نیز بر مفهوم انقلاب منفعلآنتونیو گرامشی تأثیر گذاشت.[۸] جورج سلدز به نقل ازلنین در پنجمین سالگردانقلاب، ". . . آنچه در روسیه انجام داده‌ایم پذیرش تفسیر دی لئون از مارکسیسم است، همان کاری است که بلشویک‌ها در سال ۱۹۱۷ تصویب کردند. "
| مفاهیم |  | |
|---|---|---|
| گروه‌ها | ||
| افراد | ||
| موضوعات مرتبط | ||