Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


پرش به محتوا
ویکی‌پدیادانشنامهٔ آزاد
جستجو

ده فرمان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
برای دیگر کاربردها،ده فرمان (ابهام‌زدایی) را ببینید.
نسخۀ خطی ده فرمان روی کاغذ پوستی مربوط به سال ۱۷۶۸ میلادی

ده فرمان (بهعبری: עשרת הדיברות؛ بهانگلیسی: Ten Commandments) فهرستی از دستورهای مذهبی است که بر طبق اعتقاداتیهودی ومسیحی واسلام[نیازمند منبع] فرمان‌هاییهوه بهموسی هستند. این فرمان‌ها طبق کتاب‌هایسفر خروج[۱] وسفر تثنیه[۲] از جانبیهوه، برموسی در محلی به نامکوه سینا وحی شد. به باوریهودیان ومسیحیان، این احکام بر دو لوح سنگی حک شدند، و این گفته در کتاب خروج از پنج کتابتورات ازعهد عتیق باب ۳۱ آیه ۱۸ مکتوب است. طبق اعتقادات یهودی چون یهوه سخنان خود را با موسی بر کوه سینا به پایان رسانید، دو لوح شهادت را به وی داد. آنها دو لوح سنگی بود که یهوه به انگشت خود بر آن‌ها نوشته بود. در باب ۳۲ تورات چنین نوشته شده است

چون قوم دیدند فرود آمدن موسی از کوه به درازا کشید، گِردهارون جمع شده گفتند: «بیا برای ما خدایان بساز تا پیش روی ما بروند؛ زیرا نمی‌دانیم بر سر این مرد، موسی، که ما را از سرزمین مصر بیرون آورد، چه آمده است.» هارون چنین می‌کند و در آیه ۷ نوشته شده، آنگاه یهوه به موسی گفت: «بی‌درنگ فرود آ، زیرا قوم تو که از سرزمین مصر به درآوردی، فساد کرده‌اند.» در آیه ۱۵ و ۱۶، آنگاه موسی برگشت و در حالی که دو لوح شهادت را در دست داشت، از کوه به زیر آمد. در ادامه در آیه ۱۹، چون موسی به اردوگاه نزدیک شد و آنگوساله ورقص مردم را دید، خشمش شعله‌ور گشت و لوح‌ها را از دستان خود به زیر افکنده، آنها را پای کوه شکست. البته در باب ۳۴ آیه ۱ مکتوب است که، یهوه به موسی گفت: «دو لوح سنگی، همچون لوح‌های نخستین بتراش، و من کلماتی را که بر لوح‌های نخستین بود که شکستی، بر آنها خواهم نگاشت.» که طبق آن در کوه سینا به انجام می‌رسد و فرمان‌هایی دیگر که یهوه به موسی می‌گوید که آن‌ها را مکتوب کند. همچنین در آیه‌های ۲۹ تا ۳۴ نوشته شده است، موسی در حالی که دو لوح شهادت را در دست داشت از کوه سینا فرود آمد. اما به هنگام فرود آمدن از کوه، آگاه نبود که چهره‌اش به سبب سخن گفتن با یهوه درخشان است. چونهارون و همهٔبنی‌اسرائیل موسی را دیدند، چهره‌اش می‌درخشید. پس ترسیدند نزدیک او بیایند؛ ولی موسی ایشان را فراخواند؛ پس هارون و همهٔ رهبران جماعت نزد موسی بازآمدند و او با ایشان سخن گفت. سپس همهٔ بنی‌اسرائیل نزدیک آمدند، و او همهٔ فرمان‌هایی را که یهوه بر کوه سینا به او گفته بود، بدیشان داد.

این فرمان‌ها محورشریعت یهود بوده و تمام احکام شریعت نیز در همین فرمان‌ها ریشه دارد. قوم اسرائیل با پذیرفتن این فرمان‌ها بایهوه هم‌پیمان می‌شود. ده فرمان در باب ۲۰ سفر خروج و در باب پنجم سفر تثنیه، به‌طور منظم و با تفاوت‌هایی بسیار اندک، و در جای جایتورات، به گونه‌ای پراکنده ذکر شده است.

درقرآن نیز بهالواح (لوح‌ها) اشاره شده است که بعضی تصور می‌کنند همان دو لوح ده فرمان است.[۳] و ویرایش‌هایی از آن در سوره‌های بقره و انعام آمده است.[۴]

فرمان‌ها

[ویرایش]
  1. منخداوند خالق تو هستم که تو را از اسارت و بندگیمصر آزاد ساختم.
  2. تو را معبود دیگری جز من نباشد. هیچ تصویری از آنچه در آسمان یا بر روی زمین یا در آب است، نساز و آنها را پرستش نکن.
  3. نام خدای خالقت را بیهوده بر زبان نیاور (از آن سوءاستفاده نکن).[۵]
  4. روزشنبه را یاد دار تا آن رامقدس بداری.[۶]
  5. پدر ومادرت رااحترام بگذار.[۷]
  6. قتل نکن.
  7. زنا نکن.
  8. دزدی نکن.
  9. شهادت دروغ نده.
  10. چشمطمع بهمال وناموس همسایه نداشته باش.[۱][۲]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰۱٫۱«کتاب مقدس ترجمه هزارهٔ نو: خروج باب ۲۰ آیات ۱–۱۷ - خروج باب ۳۱ آیه ۱۸ - خروج باب ۳۲ آیه‌های ۱، ۷،۱۵، ۱۶، ۱۹ - خروج باب ۳۴ آیه‌های ۱ ،۲۹–۳۴».انتشارات نور جهان و انتشارات ایلام. دریافت‌شده در۲۰۱۹-۰۶-۰۳.
  2. ۲٫۰۲٫۱«کتاب مقدس ترجمه هزارهٔ نو: تثنیه باب ۵ آیات ۴–۲۱».انتشارات نور جهان و انتشارات ایلام. دریافت‌شده در۲۰۱۸-۰۷-۲۴.
  3. سوره اعراف آیه ۱۴۵ (وَکَتَبْنَا لَهُ فِی الْأَلْوَاحِ مِنْ کُلِّ شَیْءٍ مَوْعِظَةً وَتَفْصِیلًا لِکُلِّ شَیْءٍ فَخُذْهَا بِقُوَّةٍ وَأْمُرْ قَوْمَکَ یَأْخُذُوا بِأَحْسَنِهَا سَأُرِیکُمْ دَارَ الْفَاسِقِینَ)
  4. سوره بقره آیه ٨٣ و ٨٤ و سوره انعام آیه ۱۵۱
  5. سوره بقره آیه 224 (وَلَا تَجْعَلُوا اللَّهَ عُرْضَةً لِأَیْمَانِکُمْ… أَنْ تَبَرُّوا وَتَتَّقُوا وَتُصْلِحُوا بَیْنَ النَّاسِ وَاللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ)
  6. سوره اعراف آیه 163 (وَاسْأَلْهُمْ عَنِ الْقَرْیَةِ الَّتِی کَانَتْ حَاضِرَةَ الْبَحْرِ إِذْ یَعْدُونَ فِی السَّبْتِ إِذْ تَأْتِیهِمْ حِیتَانُهُمْ یَوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعًا وَیَوْمَ لَا یَسْبِتُونَ لَا تَأْتِیهِمْ کَذَلِکَ نَبْلُوهُمْ بِمَا کَانُوا یَفْسُقُون) َ
  7. سوره لقمان آیه 14 (وَوَصَّیْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَیْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْنًا عَلَی وَهْنٍ وَفِصَالُهُ فِی عَامَیْنِ أَنِ اشْکُرْ لِی وَلِوَالِدَیْکَ إِلَیَّ الْمَصِیر) ُ و مریم 14 (وَبَرًا بِوَالِدَیْهِ وَلَمْ یَکُنْ جَبَّارًا عَصِیًا) و العنکبوت 8 (وَوَصَّیْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَیْهِ حُسْنًا وَإِنْ جَاهَدَاکَ لِتُشْرِکَ بِی مَا لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا إِلَیَّ مَرْجِعُکُمْ فَأُنَبِّئُکُمْ بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُون) َ و الاحقاف 15 و 17
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ده_فرمان&oldid=41618200»
رده‌ها:
ردهٔ پنهان:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp