دنی لافریر | |
|---|---|
 | |
| نام اصلی | Windsor Kléber Laferrière |
| زاده | ۱۳ آوریل ۱۹۵۳ (۷۲ سال) پورتو پرنس،  هائیتی |
| پیشه | نویسنده |
| ملیت | کانادایی فرانسوی زبان |
| جوایز مهم | جایزه مدیسی (۲۰۰۹) |
دنی لافریر (بهفرانسوی:Dany Laferrière) (زاده ۱۳ آوریل ۱۹۵۳) یکنویسنده و خبرنگار کانادایی هائیتی‌تبار و فرانسوی زبان است.
دنی لافریر از اعضایفرهنگستان فرانسه است. سال 2015 که لافریر در آکادمی فرانسه پذیرفته شد، اولین بار بود که یک تبعۀ کانادا به این آکادمی چهارصد ساله وارد می‌شود.[۱]
ویندسور کلبه لافریر، مشهور به دنی لافریر، زاده ۱۳ آوریل ۱۹۵۳ درپورت‌اوپرنسهاییتی، روزنامه‌نگار، داستان‌نویس و نمایشنامه‌نویس ساکنمونترال درکبک کانادا است. وی در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۳ به‌عنوان عضو آکامی فرانسه انتخاب شد و در ۲۸ می ۲۰۱۵ به‌طور رسمی نشان آن را دریافت کرد. پس ازژولین گری، لافریر دومین فردی است که بدون اینکه ملیت فرانسوی داشته باشد، به‌عضویت این نهاد درآمده است.
چنان‌که در مقدمه مترجم کتابمعمای بازگشت آمده، دنی کودکی‌اش را در پتی گواو با مادربزرگش - یکی از شخصیت‌های درخشان اثر حاضر - گذراند. مادرش در سن چهارسالگی با ترس از رژیمفرانسوا دووالیه به دلایل سیاسی مرتبط با پدرش، وی را به کبک فرستاد. از یازده سالگی، در بازگشت به پورت‌اوپرنس، زندگی در کنار مادرش را از سر گرفت و تحصیلات راهنمایی را گذراند. سپس، نویسنده فرهنگی در یک هفته‌نامه شد. در ۱۹۷۶، دوست روزنامه‌نگارش گاسنر ریموند که مانند او ۲۳ سال داشت، کشته شد. به‌دنبال این اتفاق، از ترس در «لیست بودن» به‌سرعت هاییتی را به مقصد مونترال ترک کرد و هیچ‌کس را به‌جز مادرش در جریان نگذاشت. در ۱۹۷۹ به‌مدت شش ماه به پورت‌اوپرنس برگشت و با مارگارت بروت آشنا شد که از او سه دختر دارد. در بازگشت به مونترال در ژوئن ۱۹۷۶، در خیابان سنت‌دنیز ساکن شد و تا ۱۹۸۵ درکارخانه‌ها کار می‌کرد؛ همین موقع بود که نخستین رمانش را با نامچگونه بدون خسته شدن با یکسیاه‌پوست عشق‌بازی کنیم منتشر کرد. رمانی که موفقیت بسیار را برای او - به‌خصوص در کشورهای انگلیسی‌زبان - به همراه داشت، تا جایی که نویسنده را بابوکوفسکی مقایسه کردند. لافریر از سال ۱۹۹۰ با خانواده‌اش درمیامی فلوریدا ساکن شد، اما از ۲۰۰۲ در مونترال زندگی می‌کند.[۲]
لافریر تاکنون آثار فراوانی منتشر کرده‌است که از این قرارند:
معمای بازگشت که با الهام از رماندفترچه یادداشت بازگشت به زادگاه اثرامه سزر - روشنفکر، شاعر و سیاست‌مدار سیاه‌پوست فرانسوی‌زبان اهلکارائیب - نوشته شده، به روایتی از زندگی روشنفکران تبعیدی در دوران حاکمیت دیکتاتوری در هاییتی می‌پردازد. این رمان جوایز بسیاری از آن خود کرده است:جایزه مدیسی، ۲۰۰۹؛ جایزه بزرگ کتاب مونترال، ۲۰۱۰؛ نامزد جایزه ادبی دبیرستانی‌ها، ۲۰۱۰؛ بهترین رمان سال در رده‌بندی بهترین کتاب‌های سال مجله‌کتاب، ۲۰۰۹؛ بهترین رمان فرانسه‌زبان در دسته‌بندی بهترین کتاب‌های مجلهخواندن، ۲۰۰۹؛ جایزه کتابخانه کبک، ۲۰۰۹؛ و جایزه بین‌المللی ادبیات توسطخانه فرهنگ دنیا برلین، ۲۰۱۴.
آثار دیگری از لافریر از جمله دو کتاببوی قهوه وبچه های تند و تیز برای کودکان در زبان فارسی معرفی شده اما تاکنون ترجمه نشده اند.[۳]
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر |
|
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر |
|
