دِسِر (بهفرانسوی:Dessert) که در فرهنگ‌های آشپزی کشورهای سراسر جهان (گاهی به آنپی‌خوراک یاپس‌خوراک[۱] نیز می‌گویند) که به‌طور معمول در پایان یک وعدهٔ غذایی خورده می‌شود- به‌طور معمول جزو مواد غذایی شیرین می‌باشد.واژهٔ دسر از واژه فرانسوی کهن «desservir» به معنی جمع‌کردن روی میز گرفته شده‌است.دسرهای مشترک غربی عبارتند از:«کیک،کلوچه،میوه،ژله،بستنی،فالوده،پودینگ،ماست،بیسکویت،شیرینی،پای‌ها وآبنبات‌ها»گوناگونی دسرها را می‌توان در سراسر جهان یافت. از جملهروسیه که در هنگام صبحانه از دسرهای بسیار متنوعی استفاده می‌کنند.
انواع دسر
در برخی کشورها برای مصرف‌کردن دسر از قاشق مخصوصی استفاده می‌کنند که اندازهٔ آن بین اندازهٔ یک قاشق چای‌خوری و یک قاشق معمولی است.به گفتهٔهرودوت تاریخ‌دان یونانی، ایرانیان نخستین مردمانی بودند که بعد از خوراک اصلی، خوراکی‌های شیرین می‌خوردند.
نخستین دسرها آب‌نبات‌هایی بودند که از خرمای خشک و موم کندویزنبور عسل ساخته شده بودند.قرون وسطی، زمانی که شکر برای اولین‌بار به صورت کلی تولید شد، مردم از طعم شیرینی‌ها لذت می‌بردند و شیرینی چیز جدیدی به حساب می‌آمد. اما چون شکر بسیار گران بود فقط افراد ثروتمند از شیرینی‌ها و دسرها بهره‌مند بودند.
انواع دسر.
ریشهٔ اولین دسرهای محبوب، مانند بستنی‌های منجمد شده، بهقرون وسطی برمی‌گردد به زمانی که خانوادهٔ سلطنتی درخواست یخ تازهٔ طعم‌دار شده با عسل، شربت یا میوه را کردند.
واژهٔ «دسر» افزون‌بر کشورهای فرانسوی‌زبان در کشورهایی مانندآمریکا،کانادا،استرالیا،نیوزلند وایرلند استفاده می‌شود. در حالی‌که «پودینگ» بیشتر در کشورهایی مانندانگلستان و کشورهای مشترک‌المنافع با انگلستان استفاده می‌شود. کشورهایی مانندهند واژهٔ «پودینگ» بیشتر در خانواده‌های سطح بالا یا متوسط استفاده می‌شود.
کسانی که می‌خواهند از وزن خود بکاهند بهتر است بعضی دسرها را وارد برنامهٔ غذایی خود کنند. بعضی دسرها مانند ماست به دلیل کالری کم و انواع پروتئین بسیار مفید هستند و مصرف آن‌ها می‌تواند باعثکاهش وزن شود.
