دُرید بن الصمّه، یکی از شاعران و دلاوران به نامعرب در قبل از اسلام است. برخی از ابیات شعر او درادبیات عرب شهره گشته‌اند و به صورت زبانزد درآمده‌اند و داستان‌های جنگ‌ها و دلاوری‌های او نیز در منابع تاریخ عرب پیش از اسلام وایام العرب یاد شده‌است.
طبق کتب نسب عرب او از تیرهٔغزیّه ازبنی جُشَم و از قبیلهٔهوازن بوده و نام کامل او دُرید بن الصمّه بن حارث بن بکر بن علقمه بن جُداعه بن غزیّه بن جُشَم بن معاویه بن بکر بنهوازن بن منصور بن عکرمه بن خصفه بنقیس عیلان بن الناس بنمُضَر بننزار بنمَعَد بنعدنان می‌باشد.
دُرید بن الصمّه در دلیری و جنگاوری و همچنین در شعر زبانزد بود بطوریکه محمّد بن سلام جمحی نویسنده کتاب «فحول الشعراء» او را در مرتبهٔ نخست شاعران جنگاور قرار داده‌است و در وصف او می‌گوید که او در بین شاعران دلاور عرب از همه جنگاورتر و پیروزتر و شاعرتر است و ابوعبیده در مورد او می‌گوید که درید سرور بنی جُشَم بوده که در نزدیک به صد نبرد هرگز شکست نخورده‌است.
درید در جنگحنین که بینمسلمین و قبیلهٔهوازن به رهبریمالک بن عوف رخ داد در حالی که برپایه نظر تاریخ‌نگاران در آنزمان پیرمردی کهنسال و کور بود از طرف مالک بن عوف برای مشورت گرفتن از تجارب او در جنگ به میدان آمد در حالی که او راضی به جنگ نبود و نتیجهٔ جنگ را همانگونه که رخ داد به نفع مسلمانان و به شکست سخت هوازنیان پیش‌بینی کرد اما مالک بن عوف از پذیرفتن رأی او در کناره‌گیری از جنگ سرباز زد و سرانجام درید پس از شکست هوازنیان به دست فردی از مسلمانان از قبیلهٔبنی‌سُلَیم کشته شد.