حمله‌ای به شهر درسدن، مرکز ایالتزاکسنآلمان بود که در واپسین ماه‌های جنگ جهانی دوم در جبهه اروپا به وقوع پیوست. در چهار یورش بین ۱۳ تا ۱۵ فوریه ۱۹۴۵، ۷۲۲ بمب افکننیروی هوایی سلطنتی بریتانیا و ۵۲۷ بمب افکن نیروهای هوایی ایالات متحده بیش از ۳٫۹۰۰ تن بمب انفجاری قوی و بمب‌های آتش‌زا را بر این شهر فروریختند.[۱] طوفان آتش ناشی از آن پانزده مایل مربع (۳۹ کیلومتر مربع) از مرکز شهر را نابود کرد. بین ۵۰۰۰۰ تا ۶۵٬۰۰۰ نفر کشته شدند.
زوینگر یک مجموعه کاخ با باغ در درسدن، آلمان است. این بنا که توسط معماری به نامماتئوس دانیل پپلمان طراحی شده است، یکی از مهم‌ترین بناهای دورهباروک در آلمان است. در کنارکلیسای زن زوینگر مشهورترین بنای معماری درسدن است. نام «زوینگر» به نامی برمی‌گردد که در قرون وسطی برای قسمتی از قلعه بین دیوارهای بیرونی و داخلی قلعه استفاده می‌شد، حتی اگر زوینگر دیگر عملکردی مطابق با نام خود در شروع ساخت نداشته باشد.
پس از جنگ، بحث در خصوص موجه بودن یا نبودن حملات باعث شده بمباران یکی از موضوعات اخلاقی بود که بسیار محل مباحثه بود.
این حادثه پس از آن بسیار مورد بحث و اختلاف نظر بوده است.[۲]
در اینبمباران شهر تاریخی درسدن که پایتختایالت زاکسن آلمان و معروف به «فلورانس بر کرانهالب» بود به‌کلی ویران شد و شمار زیادی از مردم غیرنظامی در آن کشته شدند. شمار کشتگان غیرنظامی بین ۱۲۰۰۰ تا ۴۰۰۰۰ تخمین زده شده است، البته بسیاری از جملهکورت وانگات که از نزدیک شاهد بمباران درسدن بوده آمار کشته‌ها رادر کتابسلاخ‌خانه شماره پنج ۱۳۴۰۰۰ نفر ذکر کرده است.[۳] یک گزارش نیروی هوای آمریکا در سال ۱۹۵۳ از عملیات به عنوان بمباران توجیه شدهٔ یک هدف نظامی و صنعتی، که ۱۱۰ کارخانه و ۵۰۰۰۰ کارگر را در پشتیبانی از اقدامات نظامی آلمان در خود جای داده بود، توجیه کرد.[۴] برخلاف این، پژوهشگران متعدد این گونه استدلال کرده‌اند که زیرساختهای مخابراتی، پلها و مناطق وسیع صنعتی خارج از شهر هیچ‌یک به‌طور کامل هدف قرار نگرفتند[۵] این‌طور استدلال شده که درسدن یک مرکز مهم تاریخی و فرهنگی و بدون اهمیت نظامی یا با اهمیت نظامی کم بود، و حملات بمباران مناطق بدون هیچ فرقی بین نظامی بودن یا نبودن آنها و بی هیچ تناسبی با اهداف نظامی بود.[۶][۷] تا نسخه ۱۹۵۸دانشنامه بریتانیکا هیچ ارجاعی به بمباران درسدن در مدخل مربوط به این شهر نکرده بود.[۸]
