 | بخش‌هایی از این مقاله (آن‌هایی که با جعبه اطلاعات مرتبط هستند)نیازمند به‌روزرسانی هستند. لطفاً این مقاله را به گونه‌ای به‌روز کنید که بازتاب‌دهندهٔ رویدادهای اخیر یا اطلاعات جدیدِ به‌دست‌آمده باشد.(اوت ۲۰۲۳) |
 | این مقالهمی‌تواند با ترجمهٔ متن ازمقالهٔ متناظر در ژاپنی گسترش یابد.برای مشاهدهٔ دستورالعمل‌های مهم ترجمه روی [گسترش] کلیک کنید.
|
دایت ملی 国会 کوکای | |
|---|---|
| دویست و نوزدهمبن جلسه مجلس ملی ژاپن | |
 | |
| گونه | |
| گونه | |
| سازمان‌ها | |
| رهبری | |
تاداموری اوشیما، حزب لیبرال دموکرات از ۲۱ آوریل ۲۰۱۵ | |
| ساختار | |
| کرسی‌ها | ۷۰۷
|
 | |
گروه‌های سیاسیمجلس مشاوران | دولت (۱۵۰)
اپوزیسیون (۹۱)
|
 | |
گروه‌های سیاسیمجلس نمایندگان | دولت (۳۱۲)
اپوزیسیون (۱۳۳)
|
| انتخابات | |
مجلس مشاوران آخرین انتخابات | ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۶ (۲۴ام) |
مجلس نمایندگان آخرین انتخابات | ۲۲ اکتبر ۲۰۱۷ (۴۸ام) |
| محل نشست‌ها | |
 | |
| ساختمان دایت ملی،ناگاتاچو،چیودا-کو، توکیو،توکیو | |
| وبگاه | |
دایت ملی (بهژاپنی:国会) بهقوه مقننهدومجلسی کشورژاپن گفته می‌شود که ازمجلس مشاوران ومجلس نمایندگان تشکیل شده است. به موجب اصل ۴۱قانون اساسی ژاپن، این نهاد تنها مرجعقانون‌گذاری و همچنین عالیرتبه‌ترین ارگان حکومتی در این کشور محسوب می‌شود.[۱][۲]
اگرچه قدمت پارلمان در کشور ژاپن بهدوره میجی بازمی‌گردد، دایت ملی به شکل کنونی در سال ۱۹۴۷ تأسیس شده است.[۳]
کلیه اعضای هر دو مجلس درانتخابات مستقیم توسط شهروندان ژاپنی انتخاب می‌شوند.[۴]
هر دو مجلس به‌طور مستقیم تحت سیستم رأی‌گیری موازی انتخاب می‌شوند و قانون اساسی تضمین کرده است که هیچ تبعیضی مانند «نژاد، عقاید، جنسیت، موقعیت اجتماعی، منشأ خانوادگی، تحصیلات، دارایی یا درآمد» در مورد صلاحیت‌های هر یک از اعضا وجود ندارد؛ بنابراین دایت ملی حاکمیتمردم ژاپن است.[۵]
مسئولیت‌های دایت ملی شامل وضع قوانین، تصویب بودجه ملی سالانه، تصویب نتیجه معاهدات و انتخابنخست‌وزیر است. علاوه بر این، دایت ملی این قدرت را دارد که پیش نویس اصلاحیه قانون اساسی را آغاز کند، که در صورت تصویب، قبل از اعلامیه توسط امپراتور، باید به نام مردم برای تصویب درهمه‌پرسی گذاشته شود.[۶] همچنینقانون اساسی ژاپن هر دو مجلس را قادر می‌سازد تا در رابطه با دولت تحقیق کنند، خواستار حضور و شهادت شهود و تهیه سوابق شوند، و هر یک از دو مجلس می‌تواند، به منظور پاسخگویی و ادای توضیحات، هر موقع که لازم باشد نخست‌وزیر یا وزیران را احضار کند. دایت ملی قادر به استیضاح قضات دادگاه نیز هست که بخاطر رفتارهای جنایتکارانه یا نامنظم محکوم شده‌اند. قانون اساسی، روش‌های رأی‌گیری، تعداد اعضای هر مجلس و سایر موارد مربوط به روش انتخاب هر یک از اعضای مجلس را مشخص نکرده است و بنابراین، مجاز است که توسط قانون تعیین شود.[۷]
طبق مفاد قانون اساسی و طبق قانون، همه بزرگسالان بالای ۱۸ سال واجد شرایطحق رأی عمومی هستند که می‌توانند به صورترأی‌گیری مخفی نیز رای بدهند، و کسانی که انتخاب می‌شوند در هنگام برگزاری جلسه دایت ملی، از محافظت برخوردارند.[۸] هر خانه مجلس وظیفه نظم بخشیدن به اعضای خود را دارد، و همه جلسات علنی است مگر اینکه دو سوم یا بیشتر اعضای حاضر در آن تصویب کنند که جلسه غیر علنی باشد. دایت ملی به منظور رسمیت یافتن جلسات، به حضور حداقل یک سوم مجموع اعضا نیاز دارد.[۹] در مورد مصوبه‌ها و موضوعات، اکثریت حاضران مجلس تصمیم‌گیری می‌کنند، مگر اینکه قانون اساسی خلاف آن را بیان کند، و در صورت تساوی رای، رئیس هیئت جلسه حق تصمیم‌گیری در مورد موضوع را دارد. نمی‌توان یک عضو را اخراج کرد، مگر اینکه اکثریت دو سوم یا بیشتر اعضای حاضر مصوبه ای را برای آن تصویب کنند و حل و فصل اختلافات در مورد صلاحیت اعضای هر مجلس به عهده همان مجلس خواهد بود.[۱۰]
طبق قانون اساسی، دایت ملی باید هر سال حداقل یک جلسه تشکیل شود.کابینه دولت می‌تواند دستور تشکیل مجلسه فوق‌العاده دایت ملی را صادر نماید. در صورتی که حداقل یک چهارم از مجموع نمایندگان هر یک از دو مجلس چنین تقاضایی کنند، کابینه وزیران باید دستور تشکیل جلسه فوق را صادر نماید.[۱۱] در طی یک انتخابات، فقط مجلس نمایندگان منحل می‌شود، امامجلس مشاوران منحل نمی‌شود و فقط بسته می‌شود. ممکن است در مواقع اضطراری ملی، مجلس مشاروان برای یک جلسه اضطراری فراخوانده شود.[۱۲] امپراتور دایت ملی را متقاعد می‌کند و مجلس نمایندگان را منحل می‌کند، اما فقط به توصیه هیئت دولت این کار را می‌کند.
برای تبدیل لوایح به قانون، ابتدا باید توسط هر دو مجلس دایت ملی تصویب شود، امضای وزیران کابینه باشد، توسط نخست‌وزیر امضا شود و در نهایت توسطامپراتور اعلام شود. امپراتور هیچ قدرتی برای مخالفت با قانون ندارد و باید آن را اعلام کند.
مهم‌ترین اختیارات دایت ملی به شرح زیر است: (اصول مربوط به قانون اساسی در داخل پرانتز آمده است)[۲]
مجلس آسیا | ||
|---|---|---|
| کشورهای مستقل | جمهوری آذربایجان • اردن • ارمنستان • ازبکستان • اسرائیل • افغانستان • امارات متحده عربی • اندونزی • ایران • بحرین • برونئی • بنگلادش • بوتان • پاکستان • تاجیکستان • تایلند • ترکمنستان • ترکیه • تیمور شرقی • چین • روسیه • ژاپن • سری‌لانکا • سنگاپور • سوریه • عراق • عربستان سعودی • عمان • فیلیپین • قبرس • قرقیزستان • قزاقستان • قطر • کامبوج • کره جنوبی • کره شمالی • کویت • گرجستان • لائوس • لبنان • مالدیو • مالزی • مصر • مغولستان • میانمار • نپال • ویتنام • هند • یمن | .svg) |
| دولت‌های با رسمیت محدود | آبخاز • اوستیای جنوبی • تایوان • فلسطین • جمهوری ترک قبرس شمالی • قره‌باغ | |
| قلمروهای وابسته و سرزمین‌های دیگر | جزیره کریسمس • جزایر کوکوس • ماکائو • هنگ کنگ | |
