Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


پرش به محتوا
ویکی‌پدیادانشنامهٔ آزاد
جستجو

خاصگی سلطان

صفحه حفاظت‌شده
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نقاشیخرم سلطان، یک خاصگی که بعداً همسرسلیمان باشکوه، در قرن شانزدهم شد.

خاصگی سلطان (بهترکی استانبولی:Haseki Sultan)، (بهترکی عثمانی:خاصکي سلطان)، عنوانی بود که برای همسر اصلی سلطان عثمانی استفاده می شد. بعدا، معنای این عنوان به «ملکه همسر» تغییر کرد. این عنوان انحصار خود را برای یک زن در زمانابراهیم دیوانه که آن را به هشت زن به طور همزمان اعطا کرد، از دست داد. عنوان خاسگی سلطان تا قرن هفدهم استفاده می‌شد. پس از آن،کادین بالاترین عنوان برای همسران امپراتوری شد، اگرچه این عنوان به اندازه خاصگی سلطان معتبر نبود.

تاریخچه

کلمهخاصگی (حسکی) از کلمه عربی (خاصه) گرفته شده است که پسوند (گی) فارسی است و به معنای «انتساب چیزی منحصر برای یک فرد» است. سلطان کلمه‌ای عربی است که به معنای «اقتدار» یا «سلطنت» است. بنابراین خاصگی سلطان کسی است که منحصراً به سلطان عثمانی تعلق دارد. یک خاسگی جایگاه مهمی در کاخ داشت و دومین زن قدرتمند بود و بعد ازوالده سلطان از بیشترین جایگاه درحرمسرای امپراتوری برخوردار بود و معمولاً اتاق‌هایی نزدیک به اتاق سلطان داشت. اگر چه این زنان برده های سابق سلطان بودند، اما استفاده از این لقب توسط پادشاه موقعیت آن ها را بالاتر از شاهزاده خانم‌های عثمانی قرار می داد و آن‌ها را همتای همسران امپراتور در اروپا قرار میداد. اگر موقعیتوالده سلطان درحرم‌سرا خالی بود، یک خاسگی می‌توانست نقش او را بر عهده بگیرد، به منابع اقتصادی قابل توجهی دسترسی داشته باشد، رئیس حرمسرای امپراتوری شود، مشاور سلطان در امور سیاسی شود، و حتی در سیاست خارجی نفوذ داشته باشد.

ابتدا در قرن شانزدهم (دورانبایزید دوم) عنوان سلطانه برای زنان منصوب بهخاندان عثمانی استفاده شد (شاهزاده خان‌ها). استفاده از این لقب توسط سلطان، به عنوان امتیاز خانواده تأکید می‌کرد. لقب خاسگی سلطان یک عنوان معادل ملکه همسر بود. قبل از خرم سلطان،امپراتوری عثمانی هرگز ملکه‌ای با عنوان نداشت. با این حال، سلیمان یکم سنت شکنی کرد و صیغه خود، خرم را از بردگی آزاد کرد و به طور قانونی با او ازدواج کرد و موقعیت او را از صیغه مورد علاقه به ملکه همسر ارتقا داد. تعداد انگشت شماری از سلاطین عثمانی پس از خرم همین عنوان را داشتند، اما لزوماً مانند مورد خرم ناشی از ازدواج قانونی نبود.نوربانو سلطان،ماه‌پیکر سلطان وهماشاه سلطان به طور قانونی با همسران خود، سلطان‌های عثمانی، ازدواج کردند.

وجود بیش از یک خاصگی در زمانمراد چهارم وابراهیم یکم تغییر قابل توجهی بود در حرم‌سرا بود و نشان از پایان یافتن عصر خاصه داشت. در این دوره معنای عنوان از «همسر ارشد» و «مورد علاقه» به چیزی کلی تر مانند «همسر شاه»، مشابه لقب خاتون قرار گرفت.

فهرست خاصگی‌ها

نامنام اصلیاصالتآغاز دورهپایان دورهمرگهمسر (سلطان)
خرم سلطانالکساندرا لوفسکیروهاتین
لهستان
۱۵۳۲۱۸
آوریل
۱۵۵۸
سلیمان قانونی
نوربانو سلطانسیسیلیا بافویهودی،جمهوری ونیز۱۵۶۶۱۵ دسامبر ۱۵۷۴۷ دسامبر ۱۵۸۳سلیم دوم
صفیه سلطانصوفیا بافودوکانجیآلبانی۱۵۷۵۱۵ ژانویه ۱۵۹۵۱۰ نوامبر ۱۶۱۸مراد سوم
ماه‌پیکر سلطانآناستازیایونانجزیره تینوس۱۶۰۵۲۲ نوامبر ۱۶۱۷۳ سپتامبر ۱۶۵۱احمد يكم
عایشه سلطانآلبانی۱۶۱۹۲۰
می
۱۶۲۲
۱۶۴۰عثمان دوم
عایشه سلطانیونانی۱۶۲۸۸
فوریه ۱۶۴۰
۱۶۸۰مراد چهارم
شمس‌شاه سلطان۱۶۳۸
تورخان سلطاننادیاکریمهاوکراین۱۶۴۲۱۲
اوت
۱۶۴۸
۵
اوت
۱۶۸۳
ابراهیم یکم
دلاشوب سلطانکاتریناصربستان۱۶۴۲۳ ژانویه ۱۶۹۰
معزز سلطان۱۶۴۲۱۲ سپتامبر ۱۶۸۷
عایشه سلطانتاتار۱۶۴۳
ماه‌انور سلطان۱۶۴۴
لیلا سلطان۱۶۴۵
شیوه‌کار سلطانارمنی۱۶۴۶
هماشاه سلطانچرکس۱۶۴۷
گلنوش سلطانایوانیایونانی۱۶۶۲۸ نوامبر ۱۶۸۷۱۵ نوامبر ۱۷۱۵محمد چهارم
رابعه سلطانیونانی۱۶۹۱۶ فوریه ۱۶۹۵۱۲ ژانویه ۱۷۱۲احمد دوم

جستارهای وابسته

منابع

  • Davis, Fanny (1986). The Ottoman Lady: A Social History from 1718 to 1918. Greenwood Publishing Group.ISBN 978-0-313-24811-5.
  • Peirce, Leslie P. (1993). The Imperial Harem: Women and Sovereignty in the Ottoman Empire. New York: Oxford University Press, Inc.ISBN 0-19-507673-7.
  • Piterberg, Gabriel (2003). An Ottoman Tragedy: History and Historiography at Play. California: University of California Press.ISBN 0-520-23836-2.
سلطان‌ها
دورهٔ برآمدن (۱۴۵۳–۱۲۹۹)
دورهٔ رشد (۱۶۸۳–۱۴۵۳)
دورهٔ رکود (۱۸۲۷–۱۶۸۳)
دورهٔ افول (۱۹۰۸–۱۸۲۸)
دورهٔ انحلال (۱۹۲۳–۱۹۰۸)
مدعیان تاج‌وتخت
والده‌سلطان‌ها
خاصگی‌سلطان‌ها
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=خاصگی_سلطان&oldid=42227259»
رده‌ها:
رده‌های پنهان:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp