جَهان اشاره دارد بهزمین و زندگی وتمدن انسانی روی آن. همچنین واژه جهان به نادرستی گاهی برای اشاره بهکیهان (cosmos) وگیتی (universe) نیز به کار می‌رود.جهان برای انسان به عنوان زمین شناخته میشود.
از واژهٔ جهان برای اشاره به هر مجموعهٔ بزرگ نیز استفاده میشود. برای نمونهزبان جهانی،حکومت جهانی و جهان ادبیّات. از نظر ریشه، واژهٔ جهان دگرگون‌شدهٔ واژهٔ کیهان پهلوی است. واژه‌هایکیهان وگیتی نیز از همان ریشه آمده‌اند.[۱]جمعیت جهان به جمعیت انسان‌ها اشاره دارد؛ به همین ترتیب،اقتصاد جهانی به اقتصادهای همه جوامع انسانی یا کشورها در کنار هم گفته میشود.
عمر جهان نیز برابر با ۰٫۱۷ ± ۱۳٫۷۵ میلیارد سال است.[۲]
جهان سازمانی به‌طور کاملپویا است. این جهان روزی آغاز شد. شاید با یک انبساط بزرگ ناگهانی ماده؛ و ممکن است روزی پایان یابد. در همین زمان (میان آغاز و پایان) با انبساط بیشتر جهان کهکشان‌ها از یکدیگر دورتر و دورتر می‌شوند. جهان با فعالیت و حرکت در حال بزرگ‌شدن است. ستارگان در تمام درازای زندگی‌شان منقبض، منبسط، و منفجر می‌شوند.
سیاره‌ها به دور ستاره‌ها در حال گردشند. کهکشان‌ها می‌چرخند و دنباله‌دارها و سیارک‌ها در منظومهٔ خورشیدی در حال حرکت بر روی مدار خود هستند. عناصر، اتم‌ها، مولکول‌ها و ذرات پیوسته بر یکدیگر اثر می‌گذارند و تغییر می‌کنند. موج‌هایالکترومغناطیسی همه‌جا هستند (ما برای دیدن آن‌ها باید بیرون از محوطهٔ وجودی‌شان باشیم) ممکن است همهٔ جهان ازمادهٔ تاریک ساخته شده باشد که ما در این مورد مطمئن نیستیم.رایج‌ترین نظریه در مورد خلق جهان نظریهٔمهبانگ یا انفجار بزرگ است. این نظریه عقیدهٔ بسیاری از دانشمندان به ویژهادوین هابل اخترشناس مشهور قرن بیستم است. مهبانگ می‌گوید که جهان به‌وسیلهٔ یک موج سنگینانرژی وماده ۱۰ تا ۲۰ میلیارد سال پیش به وجود آمده است. مهبانگ شکل‌گیری گازها و ذرات موجود در آسمان و هر چیز دیگری که در آن یافت میشود را نشان می‌دهد. این نظریه همچنینانبساط جهان در آینده را بیان می‌کند و نیز دور شدن همهٔ اجزای آسمان،کهکشان‌ها،ستارگان وسیاره‌ها و هر چه در آن است.در نتیجهٔ انفجار نخستین واکنش سریع آغاز شد و ذرات بسیار کوچک تشکیل شدند (دانشمندان می‌گویند که انفجار بزرگ یک انفجار نبود بلکه یک موج عظیم بود) و بعد بلافاصله جز اتمی ذرات به‌وجود آمد (برای خلقپروتون ونوترون)هیدروژن وهلیوم نخستین اتم‌ها بودند. از تأثیر این دو عنصر اساسی بر یکدیگر همهٔ مواد به وجود آمدند.
مادهٔ قابل مشاهده در فضایی به وسعت حداقل ۹۳ میلیارد سال نوری گسترده شده است. احتمالاً بیش از ۱۰۰ میلیارد کهکشان وجود دارد کهکوچک‌ترین آن‌ها ده میلیونستاره و بزرگ‌ترین آن‌ها هزار میلیارد ستاره دارد. قطر یککهکشان نوعی ۳۰٬۰۰۰ سال نوری و فاصلهٔ نوعی دو کهکشان مجاور ۳ میلیونسال نوری است.
_(10E).svg)
