او در چهارده‌سالگی (سال ۱۵۶۰) شاهد منظره‌ای ازکسوف شد و تصمیم گرفت بهستاره‌شناسی بپردازد. او در دانشگاه کپنهاگ و دانشگاه‌های آلمانی در رشته ستاره‌شناسی تحصیل کرد. اولین کتابش در سال ۱۵۷۳ منتشر شد که به رانده‌شدنش از سوی پدر و مادر و البته شهرت او انجامید. امپراتور دانمارکرصدخانه‌ای درجزیره هون برای وی تأسیس کرد. تیکوزمین را ثابت و در مرکز جهان می‌دانست و دستگاهی بر این اساس ساخته بود. او مردی خوش‌گذران بود[۱] و در دسامبر ۱۵۶۶ بینی خود را در حالت مستی در یکدوئل با پسرخاله‌اشموندراپ پارزبرگ بر سر اینکه کدامشان ریاضیدان بهتری است از دست داد.[۲] درّه‌ای درکره ماه به نام وی نامیده شده‌است.[۳]
او رصدخانه‌های اورانیبورگ و استیرنبورگ را بنیان نهاد و آنها را با دستگاه‌هایی که در زمان خود تازه‌ترین دستاوردهای فناوری به شمار می‌رفتند، مجهز کرد که عبارت بودند ازسُدِس (سکستانت)،حلقه‌دار (ذات‌الحَلَق)، و رُبع. تیکو براهه نخستین کسی بود که به معنای امروزی، شیوهٔ منظم و دقیق رصد کردن را در نجوم به کار گرفت. او نخستین مبنای منطقی را برای تعیین فاصله‌های نسبی کیهانی عرضه کرد و نادرستیِ تصورات قدیمی دربارۀدنباله‌دارها و فضای کیهانی را نشان داد. همچنین با ترسیم دقیق مسیرهای حرکت ماه، خورشید و ستارگان، مقدمات انقلابکوپرنیکی را فراهم آورد.
دو مهندس ماجراجوی دانمارکی که قصد دارند با تجهیزات دست‌ساخت خود به فضا سفر کنند، نامفضاپیمای کوچک یک‌نفرهٔ خود را به افتخار این منجم مشهور دانمارکی،تیکو براهه نامیده‌اند. اولین تلاش آنها برای پرواز آزمایشی فضاپیمای تیکو براهه در پنجم سپتامبر ۲۰۱۰ میلادی به‌دلیل روشن نشدن موتورموشک هیت-۱ با شکست روبرو شد.[۴] تلاش دوم برای دوم ژوئن ۲۰۱۱ برنامه‌ریزی شده بود که با یک روز تأخیر انجام شد و علی‌رغم پاره‌ای اشکالات به بخشی از اهداف از پیش تعیین شده خود دست یافت.[۵] فضاپیمای تک‌سرنشینهٔ تیکو براهه هنوز به فضا سفر نکرده‌است اما دو جوان دانمارکی طراح و سازندهٔ آن اعتقاد دارند که این مهم به‌زودی تحقق خواهد یافت.
