تارانتولانام عمومی خانواده‌ای از عنکبوت‌های میگالومورف به نام Theraphosidae است که از زمان دایناسورها ساکن زمین بوده‌اند و همچنان هم در قسمت‌های وسیعی از مناطق گرمسیری و بیابانی کره زمین یافت می‌شوند. تاکنون ۱۰۰۰ گونه از آنها شناسایی شده است.
تمامی گونه‌های تارانتولاها شکارچی هستند و بیشتر با استفاده از کمین به شکار می‌پردازند. بزرگ‌ترین گونه تارانتولاها می‌توانندموش‌ها و حتیپرندگان کوچک را شکار کنند. بیشتر آنها برای انسان‌ها بی‌خطر می‌باشند و گزش آنها در حد سم زنبورها دردناک است. حتی برخی از گونه‌های آنها به عنوان جانور خانگی به‌شمار می‌آیند در حالی که هنوز آمار دقیقی از میزان مرگ‌ومیر انسانی ناشی از نیش تارانتولا در دست نیست. نیش تارانتولاهازهری دارد که گاهی می‌تواند ناراحتی‌های شدیدی در طی یک دوره چند روزه به وجود بیاورد.
همچنین اکثر تارانتولاها دارای سیستم دفاعی جالبی هستند. آنها از طریق فروکردن پرزهای بدن‌شان در موجوداتی که به آنها نزدیک می‌شوند، می‌توانند خارش‌های بسیار شدیدی ایجاد کنند و اگر این پرزها وارد چشم یا مجاری تنفسی شود، می‌تواند مشکلات بسیار جدی‌ای را پدیدآورند.
بسته به نوع گونه اندازه آنها از ۲٫۵ تا ۳۰ سانتی‌متر متغیر است. بزرگ‌ترین گونه تارانتولای غول پیکر پرنده‌خوار است که در حدود ۳۰ سانتی‌متر طول و ۱۷۰ گرم وزن دارد. این گونه در جنگل‌های بارانیآمریکای شمالی یافت می‌شود. این گونه اغلب ازسوسک‌ها،مارها،مارمولک‌های کوچک،قورباغه‌ها،پرنده‌ها و حتیخفاش‌ها وموش‌های کوچک تغذیه می‌کند.
همچنین اکثر گونه‌های آنها دارایطول عمر بسیار زیادی هستند که گاهی به بیش از ۳۰ سال می‌رسد.
به وفور مشاهده می‌شود که به این جانوران عنوان «رتیل» گفته می‌شود که اشتباهی رایج است؛ واژهرتیل، نام عمومی گروه دیگری از عنکبوتیان بوده (راستهSolifugae) که با عنکبوت‌ها تفاوت‌های مشخصی دارند. با توجه به اینکه در ایران گونه‌ای بزرگ جثه از تارانتولا وجود نداشته و عنوان رتیل واژه‌ای قدیمی و بومی است گفتن آن به اعضای راستهSolifugae که گونه‌های متعددی از آنها از سراسر ایران شناخته شده است درست به نظر می‌رسد.[۱][۲][۳][۴][۵][۶][۷]
