بی‌بی‌سی (بهانگلیسی:British Broadcasting Corporation) به صورت مخفف BBC به معنی بنگاه خبررسانی بریتانیا،سرویس پخش همگانیعمومیبریتانیایی است. این مرکز رسانه‌ای دربرودکستینگ هاوس درلندن مستقر است و کهن‌ترین سازمان رسانه‌ای ملی جهان می‌باشد[۳][۴] که بر اساس آمار سال ۲۰۱۴ بر پایه تعداد کارکنان با ۲۰٬۹۵۰ کارمند و ۱۶٬۶۷۲ نفر در بخش رسانه عمومی[۲][۵][۶][۷][۸] که شامل قراردادهای پاره‌وقت قابل تغییر به ثابت در مجموع با ۳۵٬۴۰۲ کارمند بزرگ‌ترین رسانه پخش همگانی در جهان است.[۹]
بی‌بی‌سی تحت یکمنشور سلطنتی[الف][۱۰] تأسیس شد و تحت توافقش با وزارت فرهنگ، رسانه و ورزشدولت بریتانیا فعالیت می‌کند.[۱۱] هزینهٔ فعالیت بی‌بی‌سی مطابقیک کارمزد سالانه پروانه تلویزیون در پادشاهی متحد از آن دسته از خانوارها، شرکت‌ها و سازمان‌های بریتانیایی که تجهیزات دریافت یا ضبط رسانه‌های زندهتلویزیونی را دارند تأمین می‌گردد. میزان این عوارض توسطدولت بریتانیا تعیین شده، توسطمجلس تصویب شده و برای خدمات آنلاین، رادیوی سراسری و تلویزیون که ملت‌ها و مناطق پادشاهی متحد را پوشش می‌دهند استفاده می‌شود.
این مبلغ از یکم آوریل ۲۰۱۴ برایخدمات جهانی بی‌بی‌سی نیز که از سال ۱۹۳۲ راه‌اندازی شده‌است و خدمات فراگیر آنلاین، رادیو و تلویزیون را بهفارسی و ۲۸ زبان دیگر دنیا پخش می‌کند نیز سرمایه‌گذاری می‌شود.
حدود یک چهارم درآمد بی‌بی‌سی از کمپانی زیرمجموعه آن،بی‌بی‌سی جهانی (با مسئولیت محدود)، می‌آید که برنامه‌ها و خدمات بی‌بی‌سی را به صورت بین‌المللی می‌فروشد و همچنین سرویس‌های خبری انگلیسی زبان ۲۴ ساعته بین‌المللیبی‌بی‌سی ورلد نیوز وBBC.com که توسط کمپانی با مسئولیت محدود اخبار سراسر بی‌بی‌سی است را منتشر می‌کند.
فعالیت اصلی بی‌بی‌سی تولید برنامه و سرویس‌های خبری است. شعار بی‌بی‌سی این است: «هر ملت باید با صلح و آرامش با ملتی دیگر صحبت کند.»[۱۲]
بی‌بی‌سی در ۱۸ اکتبر سال ۱۹۲۲ با نام «شرکت رسانه‌ای بریتانیا با مسئولیت محدود» (بهانگلیسی:The British Broadcasting Company Ltd) بنیان گذاشته شد.[۱۳] در ۱۹۲۷ تحت عنوان «شرکت رسانه‌ای بریتانیا» با دریافتپروانه سلطنتی تبدیل به یکشرکت دولتی شد.
بی‌بی‌سی یک شرکت دولتی نیمه خود مختار است که توسط «هیئت امنای بی‌بی‌سی» اداره می‌شود. به گفته بی‌بی‌سی این شرکت تحت هیچ نفوذ تجاری و سیاسی نیست و فقط به مخاطبین خود پاسخگو است.[۱۴] بودجه این شبکه از طریق شبکه‌های داخلی (حق اشتراک) و بخش جهانی (وزارت امور خارجه بریتانیا) تأمین می‌شود.
بودجه سالیانه بی‌بی‌سی بالغ بر ۴ میلیارد و ۳۰۰ میلیونپوند است. بودجه تمامی بخش‌ها (غیر از بخش جهانی بی‌بی‌سی) از هزینه ماهیانه‌ای که هر یک از خانواده‌های صاحب تلویزیون در بریتانیا باید بپردازند، تأمین می‌شود. این هزینه در حال حاضر برای تلویزیون‌های رنگی ۱۶۹٫۵۰ پوند در سال و برای تلویزیون‌های سیاه و سفید ۵۷ پوند در سال است.[۱۵][۱۶] بودجه بخش جهانی نیز پس از سال ۲۰۱۴ مشمول تأمین از همین درآمد گردیده‌است. پیش از این، بودجه بخش جهانی توسطوزارت امور خارجه بریتانیا پرداخت می‌شد.[۱۷]در سال ۲۰۱۶، میانگین حقوق سالیانه کارمندان این شبکه ۴۳ هزار پوند بوده‌است.[۱۸]
یکی از معترضان به شبکه خبریبی‌بی‌سی که با تابلویی معترضانه در دست دارد (بر روی تابلو نوشته شده: بی‌بی‌سی شیپورچی که به یک شخصیتطنز در کارتونپسر شجاع محصولژاپن در ۱۹۸۵ اشاره دارد)
شرکت پخش بریتانیا (بی‌بی‌سی) شکل کنونی خود را در ۱ ژانویه ۱۹۲۷ زمانی کهجان ریث اولین مدیرکل آن شد، به خود گرفت. ریث بیان کرد که بی‌طرفی و عینیت اصول حرفه ای ما در پخش است.
ادعاهایی مبنی بر اینکه این شرکت فاقد روزنامه‌نگاری بی طرفانه و عینیت است، مرتباً توسط ناظران چپ و راست طیف‌های سیاسی مطرح می‌شود.
یکی دیگر از حوزه‌های کلیدی انتقاد، هزینه مجوز اجباری است، زیرا رقبای تجاری استدلال می‌کنند که ابزار تأمین مالی ناعادلانه است و منجر به محدود کردن توانایی آنها برای رقابت با بی‌بی‌سی می‌شود.
همچنین، اتهامات اتلاف یا پرسنل بیش از حد گهگاه نظراتی را از سوی سیاستمداران و سایر رسانه‌ها به همراه دارد.
↑Andrews, Leighton (۲۰۰۵)، Harris, Phil و Fleisher, Craig S.، ویراستار، «A UK Case: Lobbying for a new BBC Charter»،The handbook of public affairs،SAGE Publishing، صص. ۲۴۷ و ۴۸،شابک۹۷۸-۰-۷۶۱۹-۴۳۹۳-۸نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست ویراستاران (رده)
.svg){kind=logo}
.svg){kind=logo}
.svg){kind=logo}
.svg){kind=logo}
.svg){kind=logo}
