تایوان در سال ۲۰۰۹پینیینسرزمین اصلی چین را به عنوان سیستم رسمیلاتین نویسی برای چینی ماندارین پذیرفت، که تا حد زیادی جایگزینen:Tongyong pinyin شد که فقط کمتر از یک دهه قبل از آن استفاده میشد.[۴] با این وجود، بوپوموفو همچنان یک سیستم نویسه نویسی اختیاری در تایوان است که در برخی از دیکشنریها و اسناد دیگر مورد استفاده قرار میگیرد و همچنین به عنوان روش ورودی الکترونیکی برای چینی ماندارین در تایوان (ROC) در دسترس است.
بوپوموفو نامی است که توسطISO ویونیکد استفاده میشود.ژویین (注音) در لغت به معنای نت آوایی است. نام رسمی اصلی این سیستمGuóyīn Zìmǔ)國音字母) بود که بعداً به 註音字母؛ 注音符號 تغییر نام یافت. در اسناد رسمی، گاهی اوقات "بوپوموفو" "نمادهای آوایی ماندارین I به چینی (國語注音符號第一式) به اختصار MPS I به چینی(注音一式) نامیده میشود. این سیستم گاهی اوقاتChu-in یانمادهای آوایی ماندارین نیز نامیده میشود.[۵][۶] یک سیستم آواییلاتینشده نیز در سال ۱۹۸۴ با نامen:Mandarin Phonetic Symbols II منتشر شد.[نیازمند منبع]
نام بوپوموفو از چهار حرف اول سیستم آمدهاست: ㄅ، ㄆ، ㄇ و ㄈ تشکیل شده.[۷] به همان روشی که کلمه "الفبا " از نام دو حرف اول حروف الفبا (آلفا وبتا) گرفته شدهاست، نام "بوپوموفو" از چهار هجا اول در ترتیب متعارف هجاهای موجود درچینی ماندارین ایجاد شده. چهار نویسه بوپوموفو (ㄅㄆㄇㄈ) که با این هجاها مطابقت دارند معمولاً در اولین لیست از این حروف قرار میگیرند. سایر توالیهای چینی برای دنبال کردن سایر سیستمهای آوایی از همین ترتیب استفاده میکنند.[نیازمند منبع]
کمیسیون وحدت تلفظ، به رهبری وو ژیهوی از سال ۱۹۱۲ تا ۱۹۱۳، سیستمی را ایجاد کرد به نامژویین زیمو[۵] که براساس مختصر نویسی ژانگ بینگلین بود. این به عنوان خط آوایی رسمی برای حاشیه نویسی صداهای نویسهها مطابق با سیستم تلفظ به نام " تلفظ ملی قدیمی " (Laoguoyin) استفاده شد. پیش نویس در ۱۱ ژوئیه ۱۹۱۳ توسط وزارت آموزش ملی جمهوری چین منتشر شد، اما تا ۲۳ نوامبر ۱۹۲۸ رسماً اعلام نشد. بعداً ابتدا بهGuoyin Zimu و سپس در آوریل ۱۹۳۰ بهZhuyin Fuhao تغییر نام داد. آخرین تغییر نام این نگرانی بود که مبادا سیستم الفبایی بهطور مستقل جایگزینحروف چینی شود.[۸]
بوپوموفو سیستم آوایی غالب در آموزش خواندن و نوشتن دردبستان در تایوان است. همچنین محبوبترین راه برای ورود حروف چینی به رایانهها وتلفنهای هوشمند و جستجوی حروف درفرهنگ لغت است.
در مدرسه ابتدایی، به ویژه در سالهای پایین، نویسههای چینی در کتابهای درسی اغلب با بوپوموفو به عنوانحروف یاقوتی یادداشت میشوند تا به عنوان کمک به یادگیری باشد. علاوه بر این، یک روزنامه کودک در تایوان،Mandarin Daily News، تمام مقالات را باحروف یاقوتیen:Ruby characterبوپوموفو شرح میدهد.
در تدریس زبان ماندارین، موسسات تایوان و برخی جوامع خارج از کشور چین مانند چینیهای فیلیپینی از بوپوموفو استفاده میکنند.
بوپوموفو در همه نسخههایXiandai Hanyu Cidian از چاپ ۱۹۶۰ تا نسخه ۲۰۱۶ تاکنون (چاپ هفتم) در جایگاه ثانویه نسبت بهپینیین نشان داده شدهاست.
نمادهای بوپوموفو توسط ژانگ بینگلین خلق شدهاند، که عمدتاً از فرمهای "قاعده مند " حروف چینی باستان گرفته شدهاند، که خوانشهای مدرن آن شامل صدایی است که هر حرف نشان میدهد. صامتها به ترتیبمحل بیان، [از جلوی دهان به عقب] ذکر شده اند :
↑中國文字改革委員會 (Committee for the Reform of the Chinese Written Language).漢語拼音方案(草案) (Scheme for the Chinese Phonetic Alphabet (Draft)). Beijing. Feb 1956. Page 15. "注音字母是1913年拟定,1918年公布的。"