بهرامِ پژدو (بهرام پسر پژدو)شاعرایرانیزرتشتیسده هفتم و پدرزرتشت بهرام پژدو بود.
تنها اثر به جامانده از بهرام پژدوبهاریات نام دارد. این کتاب ۳۳۰بیت دارد و در سال ۶۳۶ هجری خورشیدی نوشته است. بهرام در اشعارش به ستایشبهار،نوروز،راستی، شاهانِ پشتیبانمزداپرستی و کسانی که در آینده اشعارش را زنده نگاه دارند، می‌پردازد. با این حال،ژاله آموزگار معتقد است کهبهاریات به لحاظ ادبی اثر قابل توجهی نیست.[۱]
قدیمی‌ترین نسخهٔ خطیبهاریات مربوط به سال ۱۰۳۲ است که بخشی از یک مجموعهٔ بزرگتر بوده است. این اثر هم‌اکنون در کتابخانهٔ عمومیسن پترزبورگروسیه نگهداری می‌شود.
زرتشت بهرام، پسر بهرام پژدو، شاعری که برای اثرزرتشت‌نامه شناخته شده‌است،ارداویراف‌نامه را اززبان فارسی میانه بهپارسی نو به نظم درآورده است. زرتشت بهرام در این اثر خود، پدرش رادبیر،ادیب،هیربد، وستاره‌شناس خوانده‌است. او همچنین آورده‌است که پدرش به پارسی میانه و پارسی نو به‌خوبی شعر می‌سرود.