بل‌آلی (Bel-âli) به معنی کدخدای جماعت در زبان آشوری. این لقب اغلب به رئیسان و پیشوایان محلی نواحیمننا وسرزمین ماد داده می‌شد و فرمانروایانی در این حد توان دفاع یا امتیاز استقلال در برابر دولت نیرومندآشور را نداشتند.
سرزمین مننا به ایالات یا استان‌های متعدد و کوچک که در زبان آشوریناژه نامیده می‌شد، تقسیم می‌شدند. ظاهراً در رأس این ایالات حکام یا جانشینانی (شاکنو) که در منابع آشوری از ایشان سخن گفته‌شده قرار داشته‌اند. به ظنّ قوی حدود ایالات مزبور در حد قلمرو قبایل بود. رئیسان و کدخدایان یا صاحبان این دهکده‌ها به زبان آشوریبل-آلی خوانده می‌شد[۱]
کدخدای جماعت از سیماهای خاص اداریمننا بشمار می‌رفت و دراتحادیه قبایل ماد نیز از ویژگی‌های مهم آن شمرده می‌شد. بدین سبب مقصود پیشوای قبیله یا رئیس جماعت عشیرتی و یا ارضی است یعنی پیشوای مردمی که در محدوده معینی سکونت داشته‌باشد.
گزارش دبیرخانهاسرحدون در سال۶۷۴ (پیش از میلاد) راجع به دستگیری دو تن بل‌آلی چنین است: سپاهیان آشور به کشورمادهای دور دست لشکر کشیدند[۲] به پای کوهبیکنی (دماوند) و ناحیهپاتشو-آرا رسیدند[۳] در این میان دو بل‌آلی دستگیر شدند یکی بنام ایرانیشی‌تیرپرنه یعنی افتخار اخلاف و دومی بناماپاردو موسوم بوده کسان و اطرافیان و دام‌های ایشان نیز به دست آمد.
