یکبازیگراصلی یابازیگر نقش اول، نقشقهرمان یک فیلم، نمایش تلویزیونی یا نمایشنامه را بازی می‌کند.[۱] کلمه «اصلی» همچنین ممکن است به بزرگ‌ترین نقش در یک اثر اشاره داشته باشد، و «بازیگر اصلی» ممکن است به شخصی گفته شود که معمولاً چنین نقش‌هایی را بازی می‌کند یا بازیگری با مجموعه‌ای از آثار تحسین‌شده. برخی ازبازیگران نقش اصلی را دارند، اما بیشتر آنها نقش اصلی را در برخی اجراها ونقش فرعی یا نقش پشتیبان را در برخی دیگر بازی می‌کنند.
گاهی بیش از یک نقش اصلی مهم در یک قطعه نمایشی وجود دارد و گفته می‌شود که همه آن بازیگران نقش اصلی را ایفا می‌کنند. یکنقش مکمل مهم ممکن است به عنوان یکنقش اصلی ثانویه در نظر گرفته شود. نامزدی جایزه برای بازیگری، اغلب منعکس کننده چنین ابهاماتی است؛ بنابراین، گاهی دو بازیگر در یک قطعه اجرایی، نامزدبهترین بازیگر مرد یابهترین بازیگر زن می‌شوند - دسته‌هایی که به‌طور سنتی برای بازیگران اصلی محفوظ هستند. به عنوان مثال، در سال ۱۹۳۵،کلارک گیبل،چارلز لاتون وفرانچات تون هر کدام نامزد دریافت جایزهاسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد برای«شورش در بانتی» شدند. حتی ممکن است در مورد اینکه آیا یک اجرای خاص باید نامزد بهترین بازیگر مرد / زن، یا بهترین بازیگر نقش مکمل مرد / زن، نامزد شود، اختلاف نظر وجود داشته باشد. به عنوان مثال،آل پاچینو به خاطر بازی در فیلمپدرخوانده،چهل و پنجمین مراسم اسکار در سال ۱۹۷۳ را تحریم کرد زیرا برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد نامزد شد ولی معترض بود که او زمان نمایش روی پردهٔ بیشتری از هم‌ستاره خود و برنده بهترین بازیگر مرد، یعنیمارلون براندو داشت و بنابراین او باید نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد می‌شد.[۲]