ایوان الکسیویچ بونین (بهروسی:Ива́н Алексе́евич Бу́нин) (۲۲ اکتبر ۱۸۷۰ شهروورونژروسیه - ۸ نوامبر ۱۹۵۳پاریس)نویسنده وشاعر معاصرروس و برندهٔنوبل ادبیات در سال ۱۹۳۳ است. علاقه‌ی بونین به فرهنگ و ادبیات ایران‌زمین کاملاً از اشعارش که به فارسی رسیده است، برمی‌آید.
شعر «البرز» را با ترجمه‌ی سهند آقایی و پروانه فخام‌زاده:
ایوان الکسیویچ بونین در اکتبر سال ۱۸۷۰ در شهروارونژروسیه چشم به جهان گشود. کودکی‌اش را در یک خانوادهٔ اشرافی ورشکسته گذراند، خواندن را خیلی زود فراگرفت، از همان آغاز قوهٔ تخیلی قوی داشت و بسیار حساس بود. در ۱۸۸۱ وارد مدرسه‌ای دریلتس شد، اما به علت وضع نابسامان خانواده تنها پنج سال در آنجا تحصیل کرد و مجبور شد تا تحصیلش را در خانه ادامه دهد. ایوان الکسیویچ بونین اشراف‌زاده‌ای بود که حتی نتوانست مدرسه را به پایان برساند و این مسئله روی آیندهٔ او بی‌تأثیر نبود.
سال ۱۸۹۱ اولین مجموعه اشعار بونین که هنوز سبک ویژهٔ بونین را به خود نگرفته بود، منتشر شد و در ۱۹۰۰ نخستین اثرنثر خود «سیب‌های آنتوناف» را به چاپ رسانید، که بسیار مورد توجه قرار گرفت اما به خاطر ستایش اشراف‌زادگان حساسیت منتقدان را برانگیخت.
سال ۱۹۲۰ بونین ازروسیه خارج شد و بهفرانسه رفت، در سال‌های ۱۹۲۷-۱۹۳۰ به ژانرداستان کوتاه روآورد و کارهای باارزشی از خود بر جای گذاشت، بونین اولین نویسندهٔ روس بود که به دریافت جایزهٔ نوبل (در سال ۱۹۳۳) نایل آمد. وی در سال‌های آخر زندگی‌اش بسیار تنگدست شده بود و با اینکه به سختی بیمار بود، کتاب خاطرات و همین طوربه یاد چخوف را به پایان رسانید.
1937
بونین ۸ نوامبر ۱۹۵۳ در پاریس درگذشت و در گورستان روسیسن‌ژنوف‌د-بوا در حومهٔپاریس به خاک سپرده‌شد.
.jpg)
.jpg)
