اهل کتاب، عبارتی است درقرآن و منظور از آن کسانی است که به یکی از ادیانیهود،نصاری،مجوس وصابئین باور دارند (سوره حج آیه ۱۷). اصل این واژه برگرفته از واژه (بهعبری:עם הספר) به معنی «امت کتاب» که یهودیان به خود میگفتند.
مولای من! آیا دینی که پدران او ابراهیم و نوح و موسی و عیسی و محمد داشتند همان دین اسلام بود»؟ گفت: «آری! همین دین اسلام بود نه غیر آن» گفتم: «دلیلی از قرآن بر این مطلب دارید»؟ گفت: «آری! از اول تا آخر قرآن پر از دلیل است. از جمله آیهی دين در نزد خدا، اسلام است میباشد و دیگری این آیه است: از آیین پدرتان ابراهیم پیروی کنید خداوند شما را در کتابهای پیشین و در این کتاب آسمانی «مسلمان» نامید.»[۱][۲]
نجاست اهل کتاب همواره مورد اختلاف فقهای شیعه و روایات بودهاست.[۳] برخی فقها معتقدند، اهل کتاب، که مسیحیان و یهودیان از این دستهاند، کافر و نجس هستند، درحالیکه فقهای دیگری، اهل کتاب را از این موارد استثنا دانستهاند.[۴]
محمدحسن نجفی و یوسف بحرانی ومرتضی انصاری و برخی دیگر از فقها با استناد به آیه ۳۱سوره توبه که نوشته: «دانشمندان و راهبان خویش را معبودهایی در برابر خدا قرار دادند و (همچنین) مسیح فرزند مریم را در حالی که دستور نداشتند جز خداوند یکتایی را که معبودی جز او نیست، بپرستند، او پاک و منزه است از آنچه همتایش قرار میدهند.» به نجاست اهل کتابفتوا دادهاند.
برخی نیزمجوسان (در عربی مجوس غالباً به معنیزرتشتی است) را از این دسته، و نجس میدانند. مانند،سید محمدکاظم طباطبایی یزدی، «مرتد و یهود و نصاری و مجوس» را نجس دانستاند.[۵]
سید علی خامنهای نجاست اهل کتاب را «نامعلوم» دانسته، و آنان را دارای «طهارت ذاتی» و «نجاست ظاهری» دانستهاند.[۱۲]محمدحسین فلاحزاده (عضو دفتر استفتائات خامنهای و رئیس مرکز موضوعشناسی احکام فقهی) در پاسخ به سؤالهایی در مورد چگونگی ارتباط با غیر مسلمانان چنین پاسخ دادهاست:
از دیدگاه آیت الله خامنهای پیروان ادیان مسیحی، زرتشتی، یهودی و صابئی پاک هستند و خوردن غذاهای تهیه شده توسط آنان (به جز گوشتی که توسط آنان ذبح شده باشد) نیز اشکال ندارد.[۱۳] آیت الله خامنهای خود نیز در مواردی از غذاهای تهیه شده توسط اهل کتاب تناول نمودهاست.[۱۴]
در این باب، برخی از مفسرین و فقها اهل کتاب را پاک و طاهر اعلام نمودهاند. ازین جمله میتوان بهفاضل لنکرانی ووحید خراسانی اشاره نمود.[۱۰]یوسف صانعی اهل کتابی که «غیر از معاندین» باشد را پاک دانسته، و معاشرت و همسفرگی با آنان را جایز میداند.[۱۵]
مرتضی مطهری، مفسر شیعه، از آیه «لَکُمْ دِینُکُمْ وَلِیَ دِینِ» در سوره کافرون؛ چنین برداشت کرده که اسلام همزیستی با بتپرستان ندارد ولی با اهل کتاب یعنییهود،نصاری و حتیزرتشتیها یک نوع همزیستی خاصی را دارد، به این نحو که بر آنان حاکم است و رسماً از جان و مال آنان حمایت کرده و آنها را در حقوق اجتماعی شریک مینماید.[۱۶]
یکی از اعتقاداتی که برخی از مسلمانان راجع به اهل کتاب مطرح میکنند؛ این است که:
در منطق قرآن "ادیان آسمانى" وجود ندارد؛ بلکهیک دین است که با مقتضیات سازمان تکامل یافته است.[۱۷][۱۸]
یادداشت: ترتیب نامها بر اساس حروف الفباست. آنچه در پرانتز جلوی هر نام آمده است، اکثراً نامها یا صفات دیگری است که در قرآن برای آن نام ذکر شده است؛ یا نسبت آن شخص.