| الفبای سغدی | |
|---|---|
 خط سغدی | |
| نوع | ابجد |
| زبان‌ها | زبان سغدی |
| دورهٔ زمانی | دوران باستان متأخر |
| سامانهٔ مادر | |
| سامانهٔ فرزند | الفبای مانوی الفبای ترکی باستان |
(سغدی)Sogo, 142(سغدی باستان) | |
| دامنه یونیکد |
|
خط سُغدی توسطسغدی‌ها که قومی ایرانی بودند، در سغد استفاده می‌شد.[۱] الفبای سغدی بر گرفته ازخط سریانی و از تبارخط آرامی می‌باشد. این خط همانند نوشته‌های کهن بر رویپاپیروس است. شمار بسیاری از متنهایبودایی،مانوی،نسطوری وزرتشتی و نیز نوشته‌های غیر دینی چون نقش بر روی سکه‌ها، سنگ‌نبشته‌ها و سندهای قانونی بدین خط نوشته شده‌اند. خط سغدی افقی و از چپ به راست نوشته می‌شد، ولی شاید با تأثیرخط چینی بوده که این خط را به ریخت عمودی نیز نوشته‌اند، با این تفاوت که در چینی نخستین سطر در سوی راست صفحه نوشته می‌شد و در سغدی نخستین سطر را در سوی چپ صفحه می‌نوشتند.خط مغولی کنونی نیز هنوز همین شیوه نگارش عمودی سغدی را به کار می‌برد.
هر چند سغدی در ابتدا توسط اقوامی ایرانی مورد استفاده قرار می‌گرفت. این خط توسط اقوام ترک اقتباس گردیده و مورد استفاده قرار گرفته است و اولین متون ترکی با استفاده از الفبای سغدی نوشته شده است.الفبای اویغوری باستانی ومنچوری نیز از سغدی اقتباس شده است.