
اعلیحضرت یاعلیاحضرت (انگلیسی:His/Her Majesty، برگرفته از واژهٔلاتین maiestas به معنای «عظمت») کهاعلیحضرت/علیاحضرت همایونی نیز گفته میشود،عنوانی است که در خطاب به بسیاری ازفرمانروایان، به ویژهپادشاهان وملکههای حاکم به کار میرود. در کشورهایی که از این عنوان استفاده میشود، مقام و سبک خطابِ اعلیحضرت ازوالاحضرت بالاتر، اما ازاعلیحضرت امپراتور پایینتر است. برای اشاره به سایر افراد بلندپایه خانواده سلطنتی معمولاً از لقبوالاحضرت استفاده میشود.[۱] در زمانساسانیان از لقب مشابهشما بغان (آوانویسی: ašma bayān) به معنای خدایگان استفاده میشد.[۲] واژهٔ Majesty در بسیاری از زبانهای دیگر، بهویژه زبانهایاروپایی، معادلهایی دارد.
در دورانجمهوری روم، واژهٔلاتین maiestas یک اصطلاح حقوقی بود که به مقام والا و شأن عالی دولت اطلاق میشد؛ جایگاهی که باید بر همهچیز مقدم شمرده میشد و احترام به آن ضروری بود. این مفهوم چنان اهمیت داشت که نقض آن در قالب جرمی مستقل، با عنوانlaesa maiestas (در حقوق فرانسه و انگلیسِ متأخر:lèse-majesté) تعریف شده بود؛ یعنی «توهین به مقامِ عالی دولت».اقداماتی مانند برگزاری جشن در روز عزای عمومی، بیاحترامی به آیینهای رسمی دولت، یا خیانت در گفتار یا رفتار، به عنوان جرم علیه شأن جمهوری روم تلقی میشد و قابل مجازات بود. اما با آغاز دورانامپراتوری روم، معنای maiestas دگرگون شد و به توهین به شأن امپراتور اشاره داشت؛ یعنی حرمت شخصامپراتور، به عنوان نماد اقتدار دولت، جایگزین جایگاه جمهوری شد.