 | دردرستی این مقاله اختلاف نظر وجود دارد. گفتگوی مربوطه ممکن است درصفحهٔ بحث یافت شود. خواهشمندیم در روشن‌شدناعتبار منابع مورد اختلاف کمک کنید.(دسامبر ۲۰۱۶) (چگونگی و زمان حذف پیام این الگو را بدانید) |
| اسیر | |
|---|---|
 | |
| کشور |  ایران |
| استان | فارس |
| شهرستان | مهر |
| نام(های) دیگر | گران |
| نام(های) پیشین | کُران |
| مردم | |
| جمعیت | ۳٬۰۴۲ تن[۱] |
| میانگین دمای سالانه | ۴۰ |
| اطلاعات شهری | |
| شهردار | جعفر همتی |
| تأسیس شهرداری | ۱۳۸۹ |
اسیر، یکی از شهرهای جنوبی دراستان فارسایران است. این شهر مرکزبخش اسیر درشهرستان مهر است. اسیر در حال حاضر دارای دودهستان مرکزی ودشت لاله می‌باشد. این شهر در گذشته با نام کران شناخته می‌شده و یکی از مهم‌ترین منزلگاه‌های مسیرگورسیراف به‌شمار می‌آمده است.
جمعیت شهر اسیر در آخرین سرشماری در سال ۱۳۹۵ برابر با ۳۰۴۲ تن است.[۱]
از شروع زندگی و پیدایش اولیه سکونت در این سرزمین اطلاع دقیقی در دست نیست؛ و چون بر اثر دوری از مرکز و عدم وجود تاریخ‌نگاری در گذشته تا مدت‌ها اینجا به‌وسیله هیچ تاریخ‌نگاری به حساب نیامده است ولی از شواهد و قراین چنین برمی آید که از شروع زندگی در این سرزمین بیش از سه هزار سال می‌گذرد. چنان‌که در کتیبهداریوش مربوط به دوهزار و پانصد سال پیش آمده است: در آن زمان پادشاه هخامنشی در آنجا حکومت می‌کرده و از آن مالیات می‌گرفته است. با مراجعه به متون و فرهنگ‌های مختلف جای دیگری بدین نام موجود نیست؛ و مراد همین اسیر فعلی می‌باشد، برخی از مورخان و باستان شناسان اسیر را قدیمی‌ترین سکونتگاه انسان در نزدیکیخلیج فارس می‌دانند که با نام شهرکران مرکزایراهستان شناخته می‌شده است.رودخانه مهران که به صورت فصلی جریان دارد از میان شهر گذشته و با جلوه زیبا آن را به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم کرده است.
با وجود آثار و ابنیه تاریخی و سنگ‌نوشته‌های مربوط به صدراسلام از آبادی و رونق آن در آن زمان شکی نیست. به طوری که چندین سال قبل سنگ قبرهایی مربوط به سال ۳۶ هجری قمری و رمضان ۷۴ هجری در قبرستان اسیر و منزل مسکونی در آنجا پیدا شده است.مسجد جامع اسیر که دارای ویژگی و معماری خاص مربوط به اواخر قرن اول هجری قمری می‌باشد در زمان حکومت عمر بن عبدالعزیز ساخته شده است و در دوران‌های مختلف محل عبادت و تدریس و پرورش شاگردان بسیاری بوده است. وجود آثار باستانی همچونتخته پرستل پیر و نقوش سنگیتمب بت و تعداد زیادی قبرستان آن هم با فاصله‌های دور از هم و با وسعت زیاد خود گواه محکمی بر رونق و آبادی گذشته آن است؛ ولی در اثر حوادث و بلایای طبیعی در برخی ادوار به کلی ویران گشته است؛ و بنا به قولی در اثر زلزله سهمگین سده چهارم هجری که به مدت یک هفته ادامه داشته است چهره آبادی به کلی تخریب گشته و خسارات زیادی بر جای گذاشته است.آثار تاریخی تمب بت مربوط به دوره ساسانیان، قلات دیلا، غارهای کله کله،آسیاب آبی تنگ بندو و مناظر زیبای نرگس زارنوآباد و آبشارچک چک و مشکاویز از جاذبه‌های دیدنی اسیر به‌شمار می‌آیند
با نزدیکی منطقه به جاده مهم گور- سیراف (فیروزآباد بهسیراف) در اثر عبور کاروان‌های مختلف از شهرهای ایران اسیر از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار بوده است به گونه‌ای که البسه و بافته‌های کتانی و گیوه از آنجا به خارج فرستاده می‌شده و بازار فروش خوبی برای کالاهای تجار و مسافران دیگر کشورها به‌شمار می‌آمده است.
صاحبفارسنامه ناصری نیز از وسعت و اقتدار آن در گذشته سخن گفته و جمعیت آن را در حدود دویست سال قبل بیش از یکهزار خانوار ذکر می‌کند که با توجه به گستردگی و بالابودن بعد خانوار در گذشته دارای جمعیتی در حدود ده هزار نفر بوده است که در زمان نگارش فارس نامه(۱۳۱۶ هجری قمری) به بیش از یکصد خانه خراب نمی‌رسیده است و کاهش بسیار زیاد آبادی و جمعیت آن در گذشته باید در اثر وجود یکی از بلایای طبیعی یا حوادث غیرمعمول اتفاق افتاده باشد و گرنه چنین تحول عظیمی آن هم در فاصله پنجاه شصت ساله در شرایط عادی غیرممکن به نظر می‌آید هم‌اکنون تعداد زیادی از اسیری‌ها در کشورهایی نظیر کویت، بحرین، امارات، آلمان،اسپانیا و برخی دیگر از کشورها ساکن بوده و دارای تأثیرگذاری زیادی در این مناطق می‌باشند.
در اثر روابط و رفت‌وآمدهایی که مردم این ناحیه از امپراتوری بزرگ ایران با جزیرهبحرین داشتند. خبرهایی از آیین جدید دستگیرشان می‌شد چرا که اسلام در زمان حضرتمحمد به بحرین راه یافته بود و عده‌ای از مسلمانان در آنجا سکونت داشتند و زمینه‌های مستعدی جهت پذیرش اسلام در منطقه اسیر فراهم شده بود تا اینکه در زمان خلیفه دوم از طریقخوزستان و فارس در اثر لشکرکشی سپاهیان اسلام اکثریت مناطق جنوبی و مرکزی ایران رفته رفته مسلمان شدند.
در زمانعمر بن عبدالعزیز اولین مسجد فارس (مسجد جامع اسیر)در این محل ساخته می‌شود وطی سالیان متمادی علاوه بر پایگاه بزرگ توحیدی آموزشگاه مهمی برای ترویج مفاهیم اسلامی بود.
در دو طرف اسیر دو کوه قرار گرفته که عبور از آن‌ها بسیار دشوار می‌باشد، و به علت همین سختی در حرکت، کوه شمالی (کوه نر) را «گردنه کافری» و کوه جنوبی را «ظالمی» می‌نامند و در میان مردم مشهور شده که این شهر در میان کافر و ظالم اسیر شده است؛ این شهر در جنوب شیراز و از مناطق گرمسیر استان فارس می‌باشد.
طول آن از روستای «ارودان» تا «دارالمیزان» ۸ فرسخ است؛ عرض آن از روستای «بلبلی» تا «عربانه» ۴ فرسخ می‌باشد؛ و از سمت مشرق به بلوک «خنج وعلامرودشت» و از ناحیه مغرب و جنوب به نواحیگله دار امتداد پیدا می‌کند.
جانوران این منطقه عبارت‌اند از: آهو، بز، پازن، قوچ، میش کوهی سیار،تیهو و کبک انجیر، کلاغ و در بعضی مناطق، دراج نیز موجود می‌باشد؛ در قدیم در این مناطق نخلستان‌های زیادی نیز وجود داشته ولی امروز آثار زیادی از آن باقی نمانده است. در زمان‌های گذشته خانه‌ها را از خشت خام، گل و چوب نخل می‌ساخته‌اند، به طوری که تعدادی از آن‌ها تا چندین سال پیش نیز موجود بوده است. در حدود سال ۱۲۰۰، «عابدین خان اسیری» حاکم این سرزمین بود، که جزء «خان‌های» این منطقه نیز محسوب می‌شد و تا سال ۱۲۷۵ حکومت اسیر در دست «فتح ا… خان اسیری» نواده «عابدین خان» بود، که بعد از آن به «نوروز خان اسیری» رسید در این دوران اسیر یکی از بلوکات مهم فارس به‌شمار می‌آمده و سالیانه خراج و مالیات زیادی از اینجا به مرکز ارسال می‌شده است.در فارسنامه در مورد فتح بحرین و والیان مختلف اسیر چنین ذکر می‌کند… و رکن الدین مسعود، چون در اصل از اهل بلده فال بود و نسبت خویشی با خواجه معین الدین والی فال داشت، شکایت پرتگالان را به او نوشت و درخواست نمود که از الله وردی خان بیگلربیگی فارس استمدادی کند و تسخیر جزیره بحرین را بر او آسان شمارد و بیگلربیگی، بعد از اطلاع اذن داده، خواجه معین الدین فالی با لشکر بیخه فال و اسیر و علامرودشت، که مردمانی شجاع و متهور و در تفنگ اندازی مشهورند، بر کشتی‌های کوچک و بزرگ نشسته، به آسانی فتح جزیره بحرین را نموده، دست جماعت پرتگال را کوتاه داشتند و در وقت جنگ زخمی به خواجه معین الدین فالی رسید که بعد از فتح، وفات یافت و جزیره بحرین در تحت اقتدار الله وردی خان بیگلربیگی فارس درآمد. در سال ۱۲۷۵هجری قمری منطقه اسیر و بندر عسلویه، تحت امر میرزا علی محمد خان پسر میرزای نوری بوده است. در سال ۱۲۷۶ق به شاهزاده نوذر میرزای قاجار رسیده و. در سال ۱۲۷۷ق، حکومتبندر بوشهر و دشتی و دشتستان و گله دار و اسیر و علامرودشت وبندر کنگان و بندر عسلویه، به عهده امیرزاده عبدالباقی فرزندتهماسب میرزا مؤیدالدوله بوده است.از مشاهیر این شهر می‌توانسید علی اکبر فال اسیری و سرداررستم قاسمی را نام برد.
