ازغند | |
|---|---|
روستا | |
 تابلوی روستای ازغند وگلستان | |
محل  | |
  ازغند | |
| مختصات:۳۵°۱۶′۰۵″شمالی۵۸°۴۸′۱۹″شرقی / ۳۵٫۲۶۸۱°شمالی۵۸٫۸۰۵۴°شرقی /35.2681; 58.8054 | |
| کشور | ایران |
| استان | خراسان رضوی |
| شهرستان | مه‌ولات |
| بخش | بخش شادمهر |
| دهستان | ازغند |
| جمعیت | ۱۲۸۰ نفر (سرشماری ۹۵) |
| وبگاه | https://www.azghand.ir |
ازغند با نام تاریخیشهر سبز روستایی از توابعشهرستان مه‌ولات دراستان خراسان رضوی،ایران است. تابعیت این روستا بارها توسطتربت حیدریه وکاشمر متناسب با قدرت حاکمانش، دست به دست شده، اما امروزه بخشی ازشهرستان مه‌ولات است و این روستا دردهستان ازغند قرار دارد.
براساسسرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱٬۲۸۰ نفر بوده است.[۱]
لغت ازغند درزبان پهلوی به معنای شهر بزرگ و سبز است. دربارهٔ «ازغند» و به تبع آن شکلِ نوشتاری آن (ازغند، ازقند) روایت‌ها و استدلال‌های گوناگونی مطرح است. که در اینجا به دو مورد اشاره می‌شود: برخی واژهٔ ازغند را برگرفته از لغت «آذوقه بند» می‌دانند چرا که دشت ازغند به حاصلخیزی و پرآبی مشهور است و ازغند را انبار غلّه و آذوقهٔ منطقه دانسته‌اند.این تعبیر چندان پایه و اعتبار لغوی ندارد. برخی دیگر از جمله آیت‌اللهمحمدصادق سعیدی معتقدند: در حقیقت ازغند، «اُزقند» است، چرا که «اُز» به معنی سبز و خرم و «قند» به معنی شهر و آبادی مانند «سمرقند» («سمر» یعنی افسانه و قند یعنی شهر پس سمرقند به معنی «شهر افسانه ای») پس ازغند یا اُزغند به معنای «شهر یا آبادی سبز و خرم» می‌باشد. جالب اینکه این تعبیر با آنچه که بین اهالی و از پیشینیان سینه به سینه منتقل شده همخوانی دارد زیرا گذشتگان نام قدیمی ازغند را «شهر سبز» می‌دانند.[۲]
این روستا یکی از روستاهایترشیز،ولایت پشت بوده است.
آثار به جای مانده همچون گورهای زردشتیان موسوم به «قبرستان گبرها» و «سرو» بسیار کهنسال بر سر راهِ ورودی، تاریخ روستا را به پیش از اسلام می‌برند. اگر پیش‌تر آییم به آثاری از دوران سلجوقیانقلعه‌های اسماعیلیه که بر بالای کوه صعب العبور موسوم به «باغ قلعه» برخواهیم خورد. دور تا دور قلعه یعنی پشت دیوار بارو، خندقی حفر شده که در مواقع اضطراری آن را آبگیری می‌کردند تا دشمن نتواند حمله کند. خندق و بارو، هنوز به خیابان اصلی ازغند که از میدان اصلی درب قلعه به سمت شمال یعنی قبرستان بالا می‌باشد، مردم ته خندق می‌گویند.
«حفره‌ها و تونل‌های زیرزمینی درغربِ روستا موسوم به «سومب» بی شک دارای پیشینه ای است که هنوز تحقیقات چندانی روی آنها انجام نگرفته است.
این روستا دردهستان ازغند قرار دارد و براساسسرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱٬۲۸۰ نفر بوده است.[۱]
| مرکز شهرستان | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخش |
| ||||||||||||||||||||
 | این یکمقالهٔ خرد یکروستا است. می‌توانید باگسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
