Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


پرش به محتوا
ویکی‌پدیادانشنامهٔ آزاد
جستجو

ابن فارض

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اِبْنِ فارِض
زادهعمر بن علی بن الفارض
۵۷۶ق/۲۲ مارس ۱۱۸۱
قاهره،خلافت عباسیان،مصر کنونی
درگذشته۶۳۲ق/۱۲۳۴ (سن ۵۳)
مسجد الازهر، قاهره،دوران عباسی، مصر کنونی
آرامگاهمقطم،شهر مردگان کنونی در جنوب شرقی قاهره، مصر
پیشهشاعرعربی،نویسنده،فیلسوفعرب
کار(های) برجستهدیوان ابن الفارض

اِبْنِ فارِض، (نام کامل: ابوحفص شرف‌الدینعمر بن علی بن مرشد بن علی) (۵۷۶–۶۳۲ق/۱۱۸۱–۱۲۳۴م)، یکی از بزرگ‌ترینشاعرانعرب و سرایندهشعر صوفیانه درادبیات عربی است. موضوع بیشتر اشعار او عشق به خداوند است و از این رو به ویسلطان العاشقین لقب داده‌اند.

به گفته نواده اش، نسبت ابن فارض به قبیله بنی سعد (قبیله حلیمة مرضعه پیامبر) می‌رسد.[۱] پدرش از اهالی حماة شام بود که به مصر مهاجرت کرد. او در سال ۵۷۶ هجری قمری (۱۱۸۱ م) درمصر زاده شد و مقدمات علوم را نزد پدرش فراگرفت و نزدبهاءالدین قاسم عساکر به استماعحدیث پرداخت[۲] و به مطالعه فقهشافعی پرداخت. سپس راه صوفیان را گزید و بیشتر وقت خود را در وادی‌المستضعفین واقع در کوه دوم از رشته‌کوه‌هایمقطم نزدیکشهر مردگان کنونی درقاهره می‌گذراند. ابن فارض پس از آن راهمکه را پیش گرفته و در آنجا به سیر و سلوک می‌پردازد و سرانجام پس از پانزده سال بهقاهره بازمی‌گردد. وی در قاهره به مقام نایب الحکمی ملک عزیز ایوبی رسید و به دلیل اینکه در محاکم قضایی سهم الارث زنان را بر مردان می‌نوشت به فارض شهرت یافت.[۳]

دربارهٔ تغییر احوال ابن فارض روایتی بدین شرح آورده‌اند:

«در این ایام با پیرمرد بقال دیدار کرد و پیرمرد که او را مرشد روحانی ابن فارض دانسته‌اند، وی را به عزیمت به حجاز اشارت کرد. ابن فارض به مکه رفت و پانزده سال در کوه‌های اطراف مکه به تزکیه نفس پرداخت. ابن فارض به زودی به مصر بازگشت. یک بار دیگر با شیخ بقال دیدار کردو بعد از مرگ بر وی نماز خواند.»[۴]

بعد از آن ابن فارض تا آخر عمر در صحن خطابه ازهر ساکن شد و در سال ۶۳۲ق همان‌جا درگذشت. وی را در محلی به نام قرافه در دامنه کوه مقطّم در جوار شیخ بقال به خاک سپردند.[۵]

دکتر امیرحسین اللهیاری، به تازگی دیوان ابن فارض مصری را تحت عنوان «بر چکاد چکامهٔ عشاق» به فارسی برگردانده و توسط نشر مولی به چاپ رسانده‌اند..

آثار

[ویرایش]
  • قصیده «تائیة کبری» یا «نظم السلوک» یا «نظم الدر»، که مشهورترین اثر اوست که شرح‌های بسیاری بر آن نوشته شده است. این قصیده ۷۶۱ بیتی به صورت قصیده‌ای فارسی با همین تعداد ابیات توسط امیرحسین الهیاری به شعر فارسی ترجمه شده است و اکنون بلندترین قصیدهتاریخ ادبیات فارسی است[۶]
  1. مشارق الدراری
  2. منتهی المدارک، که ترجمه عربیمشارق الدراری است به قلم سعید فرغانی
  3. کشف وجوه الغر لمعانی نظم الدر، ازعزالدین محمود کاشانی
  4. شرحنظم الدر، از صاین‌الدین علی بن محمد ترکه
  • قصیده عرفانی «میمیه» یا «خمریة»

این قصیده در وصف شراب حب الهی است و شروح متعددی دارد که دو شرح فارسی آن تاکنون به چاپ رسیده است:

  1. مشارب الاذواق، از امیر سیدعلی همدانی ملقب به علی ثانی که به کوششمحمد خواجوی در تهران (انتشارات مولیٰ: ۱۳۶۲) و در مجموعة احوال و آثارمیر سید علی همدانی به کوشش محمدریاض درپاکستان (۱۳۶۴ خ) به چاپ رسیده است.
  2. لوامع انوار الکشف و الشهود علی قلوب ارباب الذوق و الجود، مشهور بهلوامع ازعبدالرحمان جامی، این کتاب نیز بارها به چاپ رسیده است. از جمله در مجموعه‌ای تحت عنوانلوامع و لوایح، به کوششایرج افشار در تهران (۱۳۶۰ خ)[۷]

منابع

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. شرح دیوان ابن فارض. صص. ۱۹.
  2. التکمله نفحات الانس. ج. ۳. صص. ۳۸۹.
  3. وفیات الاعیان. ج. ۳. صص. ۴۵۶.
  4. شرح دیوان. ج. ۱. صص. ۶.
  5. شرح دیوان ابن فارض. صص. ۱۹–۲۱.
  6. آسیابانی، آسیابانی.«تائیه ۷۶۱ بیتی ابن فارض به شعر فارسی برگردان می‌شود». دریافت‌شده در۲۰ سپتامبر ۲۰۲۱.
  7. دانشنامه بزرگ اسلامی،مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، جلد ۴، صفحهٔ ۱۵۸۱
  8. «ترجمه دیوان ابن‌فارض منتشر شد/تائیه کبری را به شعر فارسی بخوانید».خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency.۲۰۲۱-۰۹-۱۹. دریافت‌شده در۲۰۲۵-۰۸-۰۱.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
درویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔابن فارض موجود است.
درگاه:
اوایل اسلام
خلافت عباسی
اندلس ومغرب عربی
ممالیک
عثمانی
نهدا
معاصر
عمومی
کتابخانه‌های ملی
واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای
پایگاه‌های دادهٔ علمی
سایر
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ابن_فارض&oldid=42986609»
رده‌ها:
رده‌های پنهان:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp