هرگاه نام آوریل می‌آید خود به خود اشاره بهبهار درنیم‌کرهٔ شمالی وپاییز درنیم‌کرهٔ جنوبی دارد. البته برعکس این مطلب برای ماهاکتبر در بین دو نیم‌کرهٔ شمالی و جنوبی برقرار است. آوریل در همان روزی از هفته آغاز می‌شود کهژوئیه در سال‌های معمولی وژانویه در سال‌های کبیسه آغاز می‌گردد و همیشه آوریل در همان روزی از هفته به پایان می‌رسد که ماهدسامبر به پایان می‌رسد.
در گذشته، پیش از آنکه ماه‌های ژانویه و فوریه در سال ۷۰۰ پیش از میلاد، از سوی شاهنوما پمپیلیوس بهگاه‌شماری رومی افزوده شود، آوریل دومین ماه سال بود اما پس از این دگرگونی و هنگامی که دوازده ماه سال به ترتیب در گاهشمار جای گرفتند چهارمین ماه سال شد و البته در طول دوراندسمویری نزدیک به سال ۴۵۰ پیش از میلاد، طول این ماه ۲۹ روز در نظر گرفته می‌شد. گمان آن می‌رود که نام آوریل ازواژهٔ لاتینAprilis گرفته شده باشد اما در مورد آن اطمینانی وجود ندارد. ریشه‌شناسی سنتی می‌گوید که آوریل از واژهٔaperire به معنی «گشودن» گرفته شده برای اشاره به آغاز فصل بهار که در آن گل‌ها و درختان باز می‌شود. این معنی اگر با معنی امروز واژهٔ بهار، ἁνοιξις درزبان یونانی مقایسه شود همچنان معنای درستی می‌دهد. ἁνοιξις (انکسیس) در یونانی به معنیگشایش است. نام برخی ازماه‌های رومی برای بزرگداشت خدایان آنان چنین برگزیده می‌شد، آوریل هم برای ایزدبانوونوس مقدس شده بود.
