آشپزیی قبرسی، مربوط به سبک آشپزی جزیرهقبرس است.
مواد اولیه‌ای که اغلب استفاده می‌شوند عبارتند از سبزیجات تازه مانندکدو سبز،زیتون،بامیه،لوبیا سبز،کنگرفرنگی،هویج،گوجه فرنگی،خیار، کاهو وبرگ مو، وحبوباتی مانند لوبیا (برایفاسولادا)،باقلا،نخود فرنگی، لوبیا چشم بلبلی،نخود وعدس.گلابی،سیب،انگور،پرتقال،پرتقالماندارین،شلیل،مسپیلا،شاه توت،گیلاس، توت فرنگی،انجیر،هندوانه،خربزه،آووکادو،مرکبات،لیمو،پسته،بادام،شاه بلوط، گردو وفندق از رایج‌ترین میوه‌ها وآجیل‌ها هستند.
برخی از شناخته‌شده‌ترینادویه‌ها وسبزیجات شاملفلفل،جعفری،آرگولا،کرفس، گشنیز تازه،آویشن وپونه کوهی هستند. به‌طور سنتی، دانه‌هایزیره سبز وگشنیز اصلی‌ترین طعم‌دهنده‌های آشپزی جزیره را تشکیل می‌دهند.نعناع گیاه بسیار مهمی در قبرس است. این گیاه به وفور رشد می‌کند و مردم محلی از آن برای همه چیز، به‌ویژه در غذاهای حاوی گوشت چرخ‌کرده استفاده می‌کنند. برای مثال، نسخه قبرسیپاستیتسیو (که محلی‌ها آن را «ماکارونیا تو فورنو» یا «فِریندا ماکارنا» می‌نامند) حاوی مقدار بسیار کمی گوجه‌فرنگی و مقادیر زیادی نعناع است. همین امر در مورد «کِفتِدِس» یا «کوفته» (کوفته قلقلی) نیز صادق است که گاهی با نعناع مخلوط می‌شوند تا تضادی با گوشت ایجاد کنند. سیب‌زمینی نیز اغلب در تهیه کفته استفاده می‌شود. گشنیز تازه یکی دیگر از سبزیجات پرکاربرد است. این گیاه اغلب در سالادها، نان‌های زیتون، پای اسفناج («اسپاناکوپیتا» یا «ایسپاناک بورِگی») و سایر شیرینی‌ها استفاده می‌شود. در برخی مناطق جزیره نیز از آن برای طعم‌دار کردن غذاهای گرم، به‌ویژه غذاهای مبتنی بر گوجه‌فرنگی، مانند «یاخنیستا» استفاده می‌شود.
گوشت‌های کبابی روی زغال با نام‌های سوولا،سوولاکی یاشیش شناخته می‌شوند که نامشان از سیخ‌هایی که روی آنها آماده می‌شوند، گرفته شده است. معمولاً این‌ها گوشت خوک، بزغاله، گاو، بره یا مرغ و شفتالیا هستند، اما پنیر کبابیهالومی، قارچ و به‌طور منحصربه‌فرد برای قبرسی‌های یونانی، لوکانیکو (سوسیس خوک) نیز سرو می‌شود. آنها معمولاً در یکپیتا یا در یکنان تخت نازک، همراه با سالادی از کلم، جعفری، پیاز نازک خرد شده، گوجه‌فرنگی و خیار ورقه‌شده قرار داده می‌شوند. اگرچهسوولاکی و شفتالیا محبوبیت کمتری دارند، اماجایرو نیز معمولاً مصرف می‌شود. جایرو (که با نام دونر نیز شناخته می‌شود) به جای تکه‌های گوشت، برش‌های گوشت کبابی دارد و طعم آن به دلیل سالاد و سس‌های اضافه شده با سوولاکی متفاوت است. جایرو از برش‌های مختلف گوشت بره، خوک یا مرغ و گاهی به ندرت گوشت گاو تهیه می‌گردد.
بلغور کربوهیدرات سنتی غیر از نان است. اغلب با گوجه‌فرنگی وپیاز بخارپز می‌شود؛ چند رشته پاستایورمیشل اغلب برای ایجاد بافت، عطر، رنگ و طعم متضاد به مواد اضافه می‌گردد. در کنار بلغور،ماست طبیعی نیز از غذاهای اصلی است. گندم و ماست در غذای سنتی دهقانیترحانا / ترحانا، که روشی برای نگهداری شیر است و در آن گندم ترک خورده بخارپز، با شیر ترش مخلوط، خشک و نگهداری می‌گردد، با هم ترکیب می‌شوند. مقادیر کمی از آن که در آب یا آبگوشت دوباره گرم می‌شود، به خصوص با اضافه کردن تکه‌های پنیر هالومی کهنه، یک غذای مغذی و خوشمزه فراهم می‌کند. بلغور همچنین برای تهیهkoupes یاiçli/bulgur köfte استفاده می‌گردد. کیبه، نوع قبرسیکبه است، که در آن بلغور با آرد و آب مخلوط می‌شود تا خمیری تشکیل شود که به شکل رول (سیگار) در می‌آید. یک حفره در آن ایجاد می‌شود و مخلوطی از گوشت چرخ‌کرده، پیاز، جعفری و دارچین در آن قرار می‌گیرد. پس از بسته شدن مخلوط گوشت داخل رول، قبل از سرو با آبلیمو، سرخ می‌شوند.
برای قبرسی‌های یونانی، روزهای روزه‌داری زیادی توسطکلیسای ارتدکس تعریف شده است و اگرچه همه به آنها پایبند نیستند، اما بسیاری به آن پایبند هستند. در این روزها، عملاً نباید از تمام محصولات حیوانی استفاده شود. به‌جای آن،حبوبات مورد استفاده قرار می‌گیرد که گاهی در سس گوجه‌فرنگی پخته می‌شوند، اما بیشتر اوقات به‌سادگی آماده شده و با روغن زیتون و لیمو طعم‌دار می‌شوند. در برخی روزها، حتی روغن زیتون نیز مجاز نیست. این وعده‌های غذایی معمولاً شامل پیاز خام، سیر خام و فلفل قرمز خشک است که به همراه این غذاهای ساده مصرف می‌شود تا تنوع طعمی ایجاد کند، هرچند این رسم در حال از بین رفتن است.
غذاهایدریایی محبوب شامل کالاماری، اختاپوس،ماهی مرکب، کفال قرمز،ماهی سی باس و ماهی سیم سرطلایی است. اختاپوس به‌دلیل طعم و بافت خاص خود بهاستیفادو که یک خورش با شراب قرمز، هویج، گوجه‌فرنگی و پیاز، تبدیل می‌گردد. کالاماری یا به صورت حلقه‌ای برش داده شده و در خمیر سرخ می‌شود یا به‌طور کامل با برنج، زیره، میخک و گاهی نعناع پر می‌شود و سپس پخته یا کباب می‌گردد. ماهی مرکب ممکن است مانند کالاماری یا اختاپوس در شراب قرمز با پیاز پخته شود. گاهی نیز با اسفناج تهیه می‌شود، اما بدون افزودن نخود فرنگی که یک همراه محبوب برای ماهی مرکب در ترکیه (به‌ویژه در سواحل غربی و جنوبی)، برخی از نقاط یونان و ایتالیا است. کالاماری، اختاپوس و ماهی مرکب معمولاً درمزه، مجموعه‌ای از غذاهای کوچک که به عنوان پیش‌غذاهای اصلی سرو می‌شود، وجود دارند.
سنتی‌ترینماهی، ماهی کاد نمک‌سود است که تا همین اواخر در تنورهای کندویی در فضای باز با سیب‌زمینی و گوجه‌فرنگی در فصل خود پخته می‌شد. ماهی طلایی به‌خاطر قیمت نسبتاً پایین و مانند ماهی سی باس به‌طور گسترده‌ای پرورش داده می‌شود. تا همین اواخر،شاه‌ماهی‌های نمک‌سود شده که به‌طور کامل از بشکه‌های چوبی خریداری می‌شد، غذای اصلی بود. هنوز هم مورد علاقه است، اما نه به اندازه گذشته، زیرا ماهی و گوشت تازه به‌عنوان گزینه‌های معمول وجود دارند.
بسیاری از رستوران‌های دریایی انواع غذاهای مختلف شامل ماهی، مانند سوفله ماهی و کروکت ماهی را نیز درمزه ماهی ارائه می‌دهند.
سیب‌زمینی‌های قبرسی کشیده و مومی با طعمی منحصر به فرد هستند و به‌صورت بین‌المللی صادر می‌شوند. محلی‌ها آنها را در فر، ترجیحاً در فرهای زنبوری بیرونی، می‌پزند. بسیاری از قبرسی‌ها نمک، زیره، اورگانو و مقداری پیاز خرد شده به آنها اضافه می‌کنند. برخی از قبرسی‌ها هنگام کباب کردن سیب‌زمینی‌ها را در فویل می‌پیچند و در زغال قرار می‌دهند تا شبیه سیب‌زمینی‌های کبابی شوند که با کره سرو می‌گردند یا به عنوان یک غذای جانبی برای سالاد و گوشت استفاده می‌شوند.
سبزیجات سالادی در هر وعده غذایی مصرف می‌شوند. مصرف آنها گاهی به‌صورت کامل است و بیشتر اوقات، آنها خرد شده، برش داده شده و با لیمو و روغن زیتون طعم‌دار می‌شوند. در تابستان، سالاد معمول شامل برگ و ساقه کرفس، جعفری، برگ‌های گشنیز، گوجه‌فرنگی و خیار است.خرفه تابستانی و همچنینبرگ‌های قاصدک وحشی بسیار محبوب هستند.
در اوایل بهار،کنگر فرنگی در فصل خود هستند. قبرسی‌ها برگ‌ها را با جدا کردن و گاز زدن قسمت گوشتی آن می‌خورند. یک روش معمول برای تهیه ساقه‌ها و مغز آن، پختن با نخود فرنگی، کمی پیاز و شاید گوجه فرنگی خرد شده است. گاهی اوقات گوشت نیز اضافه می‌شود.
بامیه در فر با گوجه‌فرنگی و روغن پخته می‌شود وگل‌کلم نیز همین‌طور تهیه می‌گردد. گل‌کلم همچنین بهmoungra تبدیل می‌شود، یک ترشی ترش که با سسی ازسرکه،مخمر ودانه‌های خردل پوشانده می‌شود. همچنین آن را در سس گوجه‌فرنگی، پیاز و گوشت چرخ‌کرده، می‌پزند.
بادنجان‌ها را می‌توان به روش‌های مختلفی از جمله شکم پر وموساکا مصرف کرد. آنها معمولاً سرخ شده و به آرامی در روغن پخته می‌شوند، که در این صورت زمان پخت، طعم آنها را آشکار می‌کند و همچنین به آنها اجازه می‌دهد تا روغنی را که جذب کرده‌اند، از دست بدهند. قبرسی‌های ترک، شکم آنها را خالی کرده، سرخ می‌کنند، با گوجه‌فرنگی و سیر یا گوشت چرخ‌کرده و رب گوجه‌فرنگی پر می‌نمایند، در فر می‌پزند و با جعفری تزئین می‌کنند.
دستور پختماکارونی تو فورنومتفاوت است، اما معمولاً سس گوشتی وسط آن از گوشت خوک، گاو یا بره تهیه می‌شود، فقط گاهی از گوجه فرنگی استفاده می‌شود و با نعناع،جعفری یا دارچین طعم‌دار می‌گردد. روی آن را با پنیر رنده شدههالومی یا اناری می‌پوشانند، اگرچه گاهی پنیر فقط به سس سفید اضافه می‌شود. شکل سنتی پاستا برای این غذابوکاتینی است. به این غذاپاستیتسو نیز گفته می‌شود.
ماگارینا بولی یک غذای سنتی قبرسی است که از پاستایبوکاتینی و مرغ تهیه می‌گردد. این غذا به عنوان یکی از غذاهای ملی قبرس شناخته می‌شود. مرغ اغلب در آب جوشانده می‌شود و سپس به عنوان آبگوشت برای پخت پاستا استفاده می‌شود. وقتی پاستا و مرغ پخت، اغلب روی پاستا آبلیمو، پنیر هالومی رنده شده و نعناع خشک ریخته می‌شود.
قبل از شهرنشینی در قبرس، قبرسی‌ها به‌طور سنتی در تعطیلات آخر هفته گوشت تازه می‌خوردند. معمولاً این گوشت، مرغ آب‌پز بود که با نوعی نشاسته (معمولاً پاستا یا بلغور) که در آب مرغ پخته شده بود، سرو می‌شد. این روش به خانواده‌ها اجازه می‌داد که گوشت را به اندازه کافی تقسیم کنند تا همه اعضای خانواده بتوانند از آن مصرف نمایند. سایر غذاهای گوشتی تازه فقط گاهی به صورت دسته‌جمعی در جشن مانند عروسی مصرف می‌شدند. اکنون، با بهبود وضع اقتصادی مردم و دسترسی گسترده به گوشت، غذاهای گوشتی سنتی بسیار زیاد مصرف می‌شوند.
آفلیا، زمانی که خوب تهیه شود، ترکیبی از گوشت خوک سرخ شده با شراب قرمز و دانه‌های گشنیز است. پسیتو قطعات بزرگی از گوشت و سیب‌زمینی است که در فر پخته می‌شود. در تهیه آن مقدار زیادی چربی استفاده می‌گردد؛ به‌طور سنتی این چربی از خوک گرفته می‌شد، اما اکنون از روغن آفتابگردان استفاده می‌شود. روغن زیتون به عنوان چاشنی برای سالادها، سبزیجات و حبوبات استفاده می‌شود اما برای پخت غذاهای گوشتی کاربرد ندارد.
گوشت خوک کنسرو شده بسیار محبوب است و قبل از استفاده یخچال، منبع اصلی گوشت قرمز موجود در قبرس به‌شمار می‌رفت. قبل از اینکه یخچال در قرن نوزدهم رواج پیدا کند، رسم بود که گوشت خوک کنسرو شده را در تابستان دور بریزند. قبرسی‌ها همچنین شراب قرمز به این گوشت اضافه می‌کنند؛ بنابراین، طعم خاصی به اکثر فرآورده‌های گوشتی می‌دهد.
لونتزا از فیله خوک تهیه می‌شود. پس از نمک‌زنی وخواباندن اولیه در شراب، دودی می‌شود. اگرچه می‌توان آن را کهنه کرد، بسیاری لونتزای جوان‌تر و ملایم‌تر از را ترجیح می‌دهند. این گوشت اغلب بر روی زغال پخته شده یا با تخم‌مرغ سرخ می‌شود تا به عنوان پرکننده ساندویچ یا بخشی از مزه سرو گردد. چیرومری قوی‌تر از لونتزا و از ران تهیه می‌شود که شبیه هر ژامبون دودی و خشک‌شده از جنوب اروپا است، اگرچه طعم شراب، آن را به‌طور خاص قبرسی می‌کند. در مناطق غیرکوهستانی، بخش‌هایی از گوشت متصل به ماهیچه به صورت نوارهایی برش داده شده و در آفتاب به عنوانباستا خشک می‌شود. گوشت سردست یک حیوان تازه ذبح شده به تکه‌هایی به اندازه بادام برش داده می‌شود و همراه با مقدار کمتری چربی ناحیه راسته خرد شده، در شراب و آبن نمک خوابانده می‌شود، در پوششی از روده‌ها پر می‌شود و به عنوان سوسیس دودی می‌گردد (لوکانیکو).
یک رسم سنتی که به سرعت در حال منسوخ شدن است، استخراج چربی خوک برای استفاده به عنوان ماده‌ای برای پخت‌وپز و نگهدارنده است. لوکانیکو و همچنین تکه‌های گوشت خوک سرخ‌شده و چرب نمک‌زده شده می‌توانند در ظروف سفالی که در چربی غوطه‌ور هستند، برای مدت طولانی حتی در هوای گرم جزیره نگهداری شوند.
گوشت بره و بز نیز به صورتتِسامارِلا نگهداری می‌شود که نمک‌سود م یشود تا از فاسد شدن گوشت چرب بره جلوگیری شود. در میان هر دو جامعه، گوشت گاو فرآ<ری شده بسیار محبوب است. بخش‌های کامل تمام قسمت‌های سینه و گوشت آن با نمک و ادویه‌جات طعم‌دار می‌شوند تاپاستورما/باستیرما درست شود. همان گوشت و مقداری چربی خرد شده و به صورت سوسیس‌های پاستورما-لوکانیکو تبدیل می‌شود.
بسیاری از قبرسی‌ها بر این باورند که حلزون یک خوراک لذیذ است. فصل حلزون‌ها در اواخر پاییز، زمانی که اولین باران‌های خوب پس از تابستان گرم می‌بارد، فرا می‌رسد. محبوب‌ترین روش برای تهیه حلزون‌ها، کباب کردن آنها است. یکی دیگر از گونه‌های محبوب، پخت آنها با پیاز، سیر و گوجه‌فرنگی است.
مزه‌دس یک انتخاب بزرگ از غذاها با حجم‌های کوچک از غذاهای متنوع است که به عنوان یک پیشرفت از طعم‌ها و بافت‌ها به میز آورده می‌شود. وعده غذایی با زیتون‌های سیاه و سبز، تاهینی،اسکوردالیا (دیپ سیب‌زمینی و سیر)، حمص، تاراموسالاتا (دیپ تخم‌ماهی)، وتزاتزیکی / جاجیک (تالاتوری در یونانی قبرسی) آغاز می‌شود که همه با تکه‌های نان تازه و کاسه‌ای از سالاد مخلوط سرو می‌شوند. برخی از غذاهای مزه‌دس غیرمعمول شامل هشت‌پا در شراب قرمز، حلزون‌ها در سس گوجه‌فرنگی، مغزها با کپرهای ترشی، سامارلا (گوشت خشک نمک‌زده)، بلدرچین، تخم‌بلدرچین ترشی، زبان، ترشی‌های (کپرها) و مونگرا (ترشی گل‌کلم) هستند. دسته‌های سبزیجات، برخی خام و برخی با آبلیمو و نمک مزه‌دار شده، ویژگی اصلی میز مزه‌دس هستند. وعده غذایی با ماهی، پنیر هالوومی کبابی،لوندزا (فیله خوک دودی)،کفتدس (گوشت چرخ‌کرده)، شفطالی (رایسول‌های خوک) و لوکانیکو (سوسیس‌های خوک) ادامه می‌یابد. گوشت‌های کبابی داغ – کباب‌ها، سردست بره، مرغ – ممکن است در پایان سرو شوند. دسر معمولاً میوه تازه یا گلیکا – میوه‌ها و مغزهای قندپز شده سنتی است.[۱]
مزه‌دس‌ها (غذاهای کوچک) شامل لوکومادس (توپک‌های خمیری سرخ‌شده در شربت)،لوکوم،راوانی (کیک سمولینای شیرین با طعم مرکبات)،تولومبا وباقلوا هستند که دسرهای محلی معروفی به‌شمار می‌روند. همچنینپاستیش، بیسکوییت‌هایی از بادام آسیاب‌شده هستند که در مراسم عروسی به مهمانان ارائه می‌شوند.
فلاونز شیرینی‌های خوشمزه‌ای هستند که در عید پاک تهیه می‌شوند و شامل پنیر بز (یا انواع مختلفی از پنیرها)، تخم‌مرغ، ادویه‌جات و گیاهان هستند که همه در خمیر مخمر پیچیده شده و سپس زرده تخم‌مرغ روی آن مالیده و در دانه‌های کنجد غلتانده می‌شوند.[۲]
قبرسی‌ها همچنین شیرینی‌های قاشقی سنتی زیادی را تهیه می‌کنند که معمولاً از تورینچ/ترنج، انجیر، بادمجان‌های کوچک، گردوهای تازه و آبدار، هندوانه یا کدو تنبل تهیه می‌شوند و به صورت مربا، اما بدون پختن بیش از حد درست می‌شوند. میوه به مدت دو هفته (بسته به نوع میوه) خیس می‌خورد و سپس با شکر جوشانده می‌شود تا بافت مناسب به دست آید.
مرباها و شربت‌های شیرین شامل سومادا هستند که از بادام تهیه می‌شوند. سومادا تاریخ بسیار قدیمی در قبرس دارد که به دوران روم بازمی‌گردد و به عنوان یک خوراکی شرقی عجیب توسط پادشاهپیتر اول قبرس بهپادشاه کازیمیر کبیر لهستان در کنفرانس کراکوف که در لهستان در سال ۱۳۶۴ برگزار شد، اهدا شد.[۳] همچنین ماهلپی محبوب است،[۴] که نوعیبلانمانژ است که معمولاً از آرد ذرت تهیه می‌شود و با گلاب یا ماهلپ طعم‌دار می‌شود.
شیرینی‌های قبرسی، یا لوکومیا، یکی ازنشان‌های جغرافیایی حفاظت‌شده قبرس (PGI) قبرس توسط اتحادیه اروپا هستند. این شیرینی‌ها خانواده‌ای ازشیرینی‌ها هستند که بر پایهژلی ازنشاسته وشکر تهیه می‌شوند و با طعم لیمو، گلاب، مصطکی یا میوه‌های دیگر با یا بدون خرما، پسته و فندق یا گردو که با ژل به هم چسبیده شده‌اند، طعم‌دار می‌شوند. مراکز اصلی تولید آنیروسکیپو نزدیکپافوس وپانو لفکارا نزدیکلارناکا هستند. شیرینی مشابه دیگری به نامسوجوک یاشوشوکو وجود دارد، هرچند که به‌طور کاملاً متفاوتی از لوکومیا تهیه می‌شود و از آب‌غوره جوشانده تولید می‌شود.
پنیرهالومی یک پنیر سفید نیمه سفت در آب نمک با بافتی کشسان است که به شکل مستطیل از مخلوط شیر بز و گوسفند تهیه می‌شود؛ می‌توان آن را برش داد و به صورت تازه، کبابی یا سرخ شده مصرف کرد. پنیر هالومی کهنه را می‌توان روی پاستا رنده نمود. این پنیر، پنیر ملی قبرس است.
اناری نوعیلور تازه و ترد است که شبیه بهریکوتا بوده و از شیر بز یا گوسفند تهیه می‌شود. دو نوع اناری خشک و تازه وجود دارد. اناری خشک نمک سود شده و بسیار سفت‌تر از نوع تازه است و به صورت رنده شده با پاستا و جووتسی سرو می‌شود، در حالی که انار تازه به صورت ورقه‌ای با عسل یا شربت خرنوب مصرف می‌گردد.
هالیتزیا پنیری شبیه پنیر فتا است که از شیر بز یا گوسفند تهیه می‌شود. این پنیر کمی ترش مزه است و در روستاهای منطقه تیلریا تولید می‌گردد. می‌توان آن را در سالاد میل کرد.
آیران یک نوشیدنی سنتی است که از ماست تهیه می‌شود. دستور تهیه آن از منطقه‌ای به منطقه دیگر متفاوت است.تریانتافیلو، یک شربت غلیظ و صورتی تیره (شربت گل سرخ) است که از عصاره گل سرخ قبرس (دمشق) تهیه می‌گردد و برای تهیه یک شربت شیرین و گوارا، به خصوص در تابستان، به آن آب یا شیر اضافه می‌شود. این شربت بارودوستاگما (به معنای واقعی کلمه "قطره‌های گلسرخ ") وآنتونرو (آب شکوفه) که برای شیرین کردنمهلبی و سایر شیرینی‌ها استفاده می‌شوند، متفاوت است.
در میان قبرسی‌ها، برندی سنتی و زیوانیا از محبوب‌ترین نوشیدنی‌های این جزیره هستند. نوشیدنی محبوب بعدی، آبجو است. کارخانه‌های آبجوسازی محلی کی‌ای‌او وکارلزبرگ سهم عمده‌ای از بازار را در اختیار دارند. در قبرس شمالی،افس بیشترین فروش را دارد. شواهد تولید شراب در قبرس به هزاره‌های پیش برمی‌گردد. کوماندریا، قدیمی‌ترین شراب با تولید مداوم، یک شراب دسر محبوب است.
تولید برندی قبرسی از سال ۱۸۷۱ توسط کارخانه‌های تقطیر مختلف مستقر در لیماسول انجام می‌شود. برندی قبرسی معمولاً با مزه نوشیده می‌شود و پایهکوکتل ترش برندی متمایزی را تشکیل می‌دهد که در اواخر دهه ۱۹۳۰ در این جزیره ابداع شد. زیوانیا، یک نوشیدنی تقطیر شده انگور شبیه به راکی کرتی، یکی دیگر از نوشیدنی‌های الکلی محبوب است.
.JPG)
| مناطق |
|  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| مواد خام | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| مشترک | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| کتاب‌ها | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg)
