سرطان لوزالمعده یا
سرطان پانکراس نوعی
سرطان است که در اثر تکثیر و رشد کنترلنشدهٔ
سلول‌های بافت غدهٔ
لوزالمعده (که پشت
معده قرار دارد) پدید می‌آید و یک
نئوپلاسم (توده) تشکیل می‌دهد. این
سلول‌های سرطانی توانایی
حمله به دیگر بخش‌های بدن را دارند. چندین نوع متفاوت از سرطان لوزالمعده شناسایی شده که رایج‌ترین نوع آن
آدنوکارسینوم لوزالمعده نام دارد و ۹۰٪ موارد را تشکیل می‌دهد. گاهی عبارت «سرطان لوزالمعده» تنها به این نوع سرطان اشاره دارد.
آدنوکارسینوم از بخشی از لوزالمعده شروع می‌شود که مسئول ساخت
آنزیمهای گوارشی است. چندین نوع سرطان دیگر نیز که در مجموع به آنها «غیر آدنوکارسینومی» می‌گویند ممکن است از این سلول‌ها ایجاد شوند. ۲–۱ درصد از سرطان‌های لوزالمعده
تومورهای نورواندوکرین هستند که از سلول‌های تولیدکنندهٔ هورمون لوزالمعده به وجود می‌آیند. در کل، میزان تهاجمی بودن این
تومورها، کمتر از آدنوکارسینوم است. علائم و نشانه‌های رایج‌ترین نوع سرطان لوزالمعده شامل
زردی پوست، دردِ
شکم یا
درد پشت،
کاهش وزن غیرتعمدی و بی‌دلیل، کم‌رنگ شدنِ
مدفوع، ادرار تیره و بی‌اشتهایی است. معمولاً در مراحل اولیهٔ بیمارِی، علائمی وجود ندارد؛ علائمی که
شاخص قطعی بیماری و به اندازه‌ای خاص هستند که بتوانند بیمار را به وقوع سرطان لوزالمعده مشکوک کنند، معمولاً زمانی پدیدار می‌شوند که بیماری به مرحلهٔ پیشرفتهٔ خود رسیده است. این بدان معناست که سرطان لوزالمعده در زمانِ تشخیص معمولاً به نقاط دیگر بدن نیز
گسترش یافته است. سرطان لوزالمعده به‌ندرت در سنین پایین‌تر از ۴۰ سال رخ می‌دهد و بیش از نیمی از موارد آدنوکارسینوم لوزالمعده در افراد بالای ۷۰ سال دیده می‌شود. عواملِ خطرسازِ سرطان لوزالمعده شامل
استعمال دخانیات،
چاقی،
دیابت و اختلالات ژنتیکی خاص است. حدود ۲۵ درصد از موارد ابتلا با کشیدن سیگار مرتبط است و ۵–۱۰٪ نیز
وراثتی هستند.
ادامه…
مقاله‌های برگزیده –مقالهٔ امروز
.jpg)
