August Freund-ek aurkitu zuen ziklopropanoa 1881ean eta, halaber, egitura zuzena proposatu zuen. Sintesian1,3-dibromopropanoasodioz tratatu zuen eta molekulabarnekoWurtzen erreakzio baten bidez gertatu zen ziklazioa[2]. 1887an erreakzioaren etekina handitu zen sodioaren ordezzinka baliatuz[3].
Ziklopropanoak ez zuen erabilera edo interes komertzialik izan harik eta 1929an Henderson-ek eta Lucas-ek bere ezaugarri anestesikoak deskubritu zituzten arte[4].
Ziklopropanoa anestesiko nahikoa indartsua, ez-narritagarria eta usain gozokoa da.Oxigenoarekin nahastuta anestesia azkarra eta atsegina da. Hala ere, anestesia luzeen kasuan pazientenganodol-presioaren jaitsiera azkarra eragin lezake,arritmiak agerraraziz etaziklopentanoaren shocka gertatu[5]. Horrexegatik eta garestia eta leherkorra delako baztertuz joan da ia kasu guztietan[6].
Arestian esan dugunez ziklopropanoa aurrenekoz sintetizatu zenean Wurtzen erreakzioaren bidez izan zen. 1,3-dibromopropanoa sodioa usatzen ziklatu zen. Erreakzio horren etekina emendatzeko zink erabiltzen da agente deshalogenatzaile moduan etasodio ioduroa katalizatzaile gisa.
Ziklopropanozko eraztunak prestatzeariziklopropanazio deritzo.