Islamiar teologian,taqiya edotaqiyya (arabieraz:تقیة, taqiyyah,euskaraz:«zuhurtzia, beldurra»)[1] jazarpen garaian fedearen disimulu edo ukatzea da[2] Islamaren adar guztiek onartzen dute, baina bereziki,xiiten artean inportantea da, hauek jazarpen asko pairatu baitute.[3] Xiitekkitman (arabieraz:كتمان, kitmān,euskaraz:«disimulu») diote.Suniten artean, berriz, litekeena izanda ere, ohiz kanpokoa da: soilik bizitza salbatzeko baimentzen dute (eta egoera honetan ere, martirio ohoragarriagoa da). Historian zehar, egoera askotan erabili behar izan dute: hasieranMahomaren kideek etaerrekonkista ondoren,moriskoek.[4]
↑(Ingelesez)Stewart, Devin. Islam in Spain after the Reconquista. in: Teaching Materials. The Hagop Kevorkian Center for Near Eastern Studies at New York University.
Datuak:Q954213