Prakritoa[1] (prakṛta) antzinakoIndian mintzatzen zenindoariar hizkuntzen multzo bat izan zen.
Sanskritoabrahmanek (apaiz) erritu erlijiosoetan erabilitako hizkuntza jasoa zen eta, prakritoa, berriz, erlijio heterodoxoetan (jainismoan etabudismoan). Izena sanskritozko प्राकृतprākrita (‘jatorra’) hitzetik dator.
Hizkuntza prakrito nagusiak honakoak dira:
- Antzinako prakritoa,Ashoka enperadoreak erabili zuena.
- Paliera, budistek erabilia.
- Maharastria, egungomaratheraren arbasoa.
- Saurasenia.
- Magadhia, ekialdekoa.
- Ardhamagadhia, jainistek erabilia.
- Jai-Saurasenia
- Jain-Maharastria.
- Apabhramsa, azken dialektoa.
