| Pino Solanas | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||
2013koabenduaren 10a -2019koabenduaren 9a Barrutia:Buenos Aires
2009koabenduaren 10a -2013koabenduaren 10a Barrutia:Buenos Aires
1993koabenduaren 10a -1997koabenduaren 10a Barrutia:Buenos Aires | |||||||
| Bizitza | |||||||
| Jaiotzako izen-deiturak | Fernando Ezequiel Solanas | ||||||
| Jaiotza | Olivos(en) , 1936kootsailaren 16a | ||||||
| Herrialdea |  Argentina | ||||||
| Bizilekua | Vicente López(en) Paris | ||||||
| Heriotza | Neuilly-sur-Seine etaParis, 2020koazaroaren 6a (84 urte) | ||||||
| Heriotza modua | berezko heriotza:COVID-19a | ||||||
| Familia | |||||||
| Bikotekidea(k) | ikusi | ||||||
| Seme-alabak | ikusi
| ||||||
| Hezkuntza | |||||||
| Hizkuntzak | gaztelania frantsesa | ||||||
| Jarduerak | |||||||
| Jarduerak | antzerki zuzendaria,politikaria,film-zuzendaria,gidoilaria,argazki-zuzendaria,film-muntatzailea,zinema ekoizlea,aktorea,musikaria etaerrealizadorea | ||||||
| Lantokia(k) | Buenos Aires eta Argentina | ||||||
| Enplegatzailea(k) | UNESCO | ||||||
| Jasotako sariak | ikusi | ||||||
| Izengoitia(k) | Pino | ||||||
| Ideologia eta sinesmenak | |||||||
| Alderdi politikoa | Proyecto Sur(en) | ||||||
| pinosolanas.com | |||||||
         | |||||||
Fernando Ezequiel Solanas (Olivos,Buenos Airesko probintzia,Argentina,1936kootsailaren 16a -Paris,Frantzia,2020koazaroaren 6a), ezagunagoaPino Solanas izenez, argentinar zinema zuzendaria eta politikaria izan zen.La hora de los hornos (1968),Octavio Getinorekin batera zuzendua, etaEl exilio de Gardel (Tangos) (1985) zituen zinema-lanik ezagunenak.
Solanasek antzerkia, musika eta zuzenbidea ikasi zituen. 1962an, Seguir andando bere lehen film laburra zuzendu zuen eta 1968an ezkutuan La Hora de los Hornos film luzea ekoitzi eta zuzendu zuen, neokolonialismoari eta Latinoamerikako indarkeriari buruzko dokumentala. Filmak nazioarteko hainbat sari irabazi zituen eta mundu osoan proiektatu zen. Solanasek Epaimahaiaren Sari Nagusia eta Kritikaren Saria irabazi zituen Veneziako zinema-jaialdian eta Canneseko zinema jaialdiko eskenatokiaren saria. 1999an epaimahaiko presidentea izan zen Moskuko 21. Nazioarteko Zinemaldian. 2004ko Berlingo Zinemaldian Ohorezko Urrezko Hartz berezia eman zioten. Hainbat filmetako soinu bandetan kolaboratu zuen Ástor Piazzolla tango konpositore eta musikariarekin.
2020ko uztailaren 21etik hil zen egunera arte, azaroaren 6ra, Argentinako enbaxadorea izan zenUNESCOn.COVID-19ak jota hil zen 84 urte zituela.
Solanas 1970eko hamarkadan Argentinako zinema astindu zuen Grupo Cine Liberación taldearen aurreko aldean egon zen, kontzientzia soziala eta ahots politikoa garatuz. Perónen alde egiteko kanpainan aktiboa izan zen. 1970eko hamarkadan eskuineko indarrek mehatxatuta, bere aktoreetako bat hil egin zuten eta bera ere ia bahitu zuten.
Octavio Getinorekin batera, Solanasek "Hirugarren zinema baterantz" manifestua idatzi zuen. Hirugarren zinema politiko baten ideiak, Hollywoodeko zinemaren eta Europako autore zinemaren aurkakoa, garapen bidean dauden deitutako herrialde askotan zinemagileak bultzatu zituen.
Solanas Parisen erbesteratu zen 1976an, eta Argentinara itzuli zen 1983an demokrazia iritsi zenean.
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak:Q508497
Multimedia:Pino Solanas /Q508497