Persiar golkoa[1] (persieraz خليج فارسkhalīj-e-Fārs)Indiako ozeanoko golkoa da,Irango hego-mendebaldearen etaArabiar penintsularen artekoa,Xatt al-Arabetik,Tigris etaEufrates ibaien ahotik,Ormuzko itsasarteraino hedatzen dena. 56-360 kilometro zabal eta 989 kilometro luze da, eta 251.000 kilometro koadroko eremua hartzen du. Sakonera gutxikoa da, 90 metro inguru tokirik sakonenean. Iran aldeko kostaldea Arabiakoa baino sakonagoa da.
Ekologia aberats eta askotarikoa, industrializazio astunak eta, batez ere, azken urteotako gerretakopetrolio isurketa handiek arriskuan jarri dute oreka naturala.
2014koazaroaren 11n,Errusiak etaIranek Persiar golkoan bi erreaktore nuklear eraikitzeko asmoa adierazi zuten. Gainera, Iranen guztira zortzi erreaktore nuklear eraikitzeko aukera ematen zuen protokoloa sinatu zutenMoskun egindako ekitaldi batean[2].
Abenduaren 9an, zuten tentsio giroa lasaitzeko saioa egin zuten Golkoko herriek.Dohan bi eguneko bilera egingo zuen Golkoko Lankidetzarako Kontseiluak eta enbaxadoreak Qatarrera itzultzea onartu zuten monarkiek[3].
Garrantzi handia du munduko ekonomiarentzat, ertzetako estatuek –Saudi Arabia,Bahrain,Arabiar Emirerri Batuak,Kuwait,Iran,Irak– munduko petrolioaren laurdena ekoizten baitute, bertatik zabaltzen da mundu guztiko findegietara. Bertakoperlak oso aintzat hartuak dira.
