Maileguhizkuntza batek beste batenhitz edoesapide bat bereganatzea da edo horrela bereganatutako hitz edo osagaia.^[1] Hitzen ordez estruktura gramatikalak edo morfemak bereganatzen dituztenean, mailegu gramatikala du izena. Azkena arraroagoa da, baina hizkuntza biek ele biko hiztun asko dituztenean gertatzen da.^[2]

Zenbait hizkuntzen arteko mailegu asko dagoen eremu bateansprachbund edo gune-linguistikoa sor daiteke.

Beste hizkuntzetatik etorritako hitzak saihestea eta kentzea helburu duen jarduerari «purismo» (latin.purus «garbi») edo «garbizaletasun» deritzo. Horren adibide argigarri batislandiera da, hitz berri guztiakgermaniar erroak erabiliz sortzen ahalegintzen dena^[3].

Gaur egungo euskararen hiztegiak hitz arrotz (edo mailegatutako hitz) asko ditu.

Horietako askolatinetik (antzinako garaietatik aurrera) etorri ziren; hona hemen egunerokotasuneko adibide ageri batzuk: «katu», «bake» ← lat.pax, pacis, «eliza» ←ecclesia, ohore ←(h)onore(m), «zeru» ←caelum^[4].

Beste hizkuntzetatik etorritako hitz ere ditu euskararen hiztegiak, baina euren jatorri arrotza zalantzagarria izan daiteke. Adibidez, «hartz» eta «maite» hitzak, agian,zelta hizkuntzetatik etorri ziren, baina euren jatorri zehatza ez dago argi^[4].

Mailegu berrien gehienakgaztelaniatik datoz: «dorre», «eskalatu», «komunitate» eta besteak.

• Barbarismo
• Erderakada
• Kultismo
• Neologismo

Artikulu hauhizkuntzalaritzari buruzkozirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukiaosatuz.

• Hizkuntzalaritza zirriborroak
• Hizkuntzalaritza historikoa
• Lexikografia
• Neologismoak

• Lur entziklopedietatik osatu diren artikuluak