Lynn Nottage | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Brooklyn, 1964koazaroaren 2a (60 urte) |
Herrialdea | ![]() |
Familia | |
Ezkontidea(k) | Tony Gerber(en)![]() |
Hezkuntza | |
Heziketa | Brown Unibertsitatea High School of Music & Art(en) ![]() Fiorello H. LaGuardia High School(en) ![]() Yale School of Drama Saint Ann's School(en) ![]() |
Hizkuntzak | ingelesa |
Irakaslea(k) | Paula Vogel |
Jarduerak | |
Jarduerak | antzerkigilea,unibertsitateko irakaslea,idazlea etagidoilaria |
Enplegatzailea(k) | Yale Unibertsitatea Columbia Unibertsitatea |
Lan nabarmenak | ikusi
|
Jasotako sariak | ikusi |
Kidetza | Arteen eta Zientzien Ameriketako Estatu Batuetako Akademia Ameriketako Estatu Batuetako Arte eta Letren Akademia |
lynnnottage.net | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Lynn Nottage (Brooklyn,New York,1964koazaroaren 2a) estatubatuar antzerkigilea. Bere lanek askotan baztertutako pertsonen bizitza jorratzen dituzte. Antzerkigintzako irakaslea daColumbia Unibertsitatean.
Bera izan zenPulitzer Saria Antzerkian bi aldiz irabazi zuen lehen emakumea (eta bakarra izaten jarraitzen du); aurrena 2009anLur jota-rekin(Ruined), eta bigarrena 2017anIzerdia-rekin(Sweat).
Nottage,Time aldizkariko 100 pertsona garrantzitsuenen artean sartu zuten 2019an.[1]
Lynn NottageBrooklyn-en (New York) jaio zen. Bere ama Ruby Nottage ikastetxe bateko irakaslea eta zuzendaria zen, eta aita Wallace haur psikologoa. Saint Ann's School-era joan zen oinarrizko hezkuntzarako, eta Fiorello H. LaGuardia High School-en graduatu zen.[2] Batxilergoan zegoela, bere lehen obra luzea idatzi zuen,Veronako alde ilunena (The Darker Side of Verona), hegoaldean barrena bidaiatzen ari zen afro-amerikarShakespeare izeneko konpainia bati buruz.
Brown Unibertsitatean eta Yale School of Drama-n ikasi zuen.
Graduatu ondoren, NottagekAmnistia Internazionaleko prentsa bulegoan lau urtez lan egin zuen.[3] Azkenaldian, Nottagek Juilliard eta Albright College-ren ohorezko tituluak jaso ditu.
Nottage Tony Gerber zinemagilearekin ezkonduta dago, eta bi seme dituzte, Ruby Aiyo eta Melkamu Gerber.
Nottage-ren antzezlanak askotan ekoiztu diraEstatu Batuetan eta mundu osoan zehar.
Bere antzezlanik ezagunenetako batBarruko arropa (Intimate Apparel) da.
New Yorken 1905ean, Esther jostun beltza emakumezkoentzako pentsio batean bizi da, eta barruko arropak josten ditu bezero zuri aberatsentzat zein prostitutentzat. Banan-banan, pentsioko beste kideak ezkondu eta alde egiten dute, baina Estherrek bertan jarraitzen du, bakarrik eta senar baten eta etorkizunaren irrikan. Bere asmoa gizon egokia aurkitzea da, eta aurreztutako dirua edertasun-areto bat irekitzeko erabiltzea, non emakume beltzak bikain tratatuko lituzke, gaur egun emakume zuriak tratatzen dituen bezala.
Baltimoreko Center Stage-n enkarguz idatzi eta ekoiztu zuen, 2003ko otsailean estreinatuz.[4] Roundabout Theatre Company konpainiak Off-Broadway-n 2004an ekoiztu zuen,Viola Davis protagonista zela, eta kritikaren ospea jasoz. 2004ko AUDELCOren (Audience Development Committee) Viv Saria Antzerkigintzan jaso zuen. Halaber, AUDELCO-k antzerki beltzaren bikaintasuna aitortu eta ohoratu zion. Orduz geroztikBarruko arropa MET/Lincoln Centerrek opera batera egokitzeko enkargatu zion, musika Ricky Ian Gordonek konposatuz.
2004az geroztik,Barruko arropa Amerikan gehien ekoiztutako antzezlanetako bat bilakatu da.
Lur jota (Ruined) antzezlanak gerra zibiletik bizirik atera zirenKongoko emakumeen egoera dramatizatzen du. Kongoko Errepublika Demokratikoko meatzari herri txiki batean kokatuta,Lur jota-k Mama Nadi negozio emakume azkarra da, eta aterpetzen dituen emakumeek babesa eta onurak ematen dizkiote.
2007an estreinatu zenChicagoko Goodman Theatre-ko New Stages Series sailean, eta 2009ko otsailean Off-Broadwayra eraman zuten,Manhattan Theatre Club-era.[5]Lur jota-ri 2009anPulitzer Saria Antzerkian eman zioten.[6] Era berean, 2009ko AUDELCO Viv saria jaso zuen urteko produkzio dramatiko onenagatik.
2009ko maiatzean, NottagekWashingtonen egindako harrera publiko baten hitzaldiaeman zuen, Estatu Batuetako Senatuko Atzerri Harremanetarako azpi-batzordearen bileraren ondoren, honako tituluarekin "Gatazka zonaldeetako emakumeen bortxaketei eta aurkako indarkeriei aurre eginaz".Kongoko Errepublika Demokratikoko etaSudango kasuekin egindako azterketan oinarritua.[7]
2009ko urrian, NottagekNazio Batuetan hitzaldiaeman zuen: "KONGO / EMAKUMEAK, gerrako argazkiak", Kongoko Errepublika Demokratikoa erakusketaren barnean.
Bide batez, ezagutu Vera Stark (By the Way, Meet Vera Stark) antzezlanaen, Vera Stark neskame eta aktore hasiberri afroamerikar gogorraren bizitzaren zeharreko hirurogeita hamar urteko bidaia da: ere nagusiak, Hollywoodeko izar zuri bat, Veraren karreran sartu nahi du etsi-etsian, bien harremana nahastuz.[8] Emakume biek Hegoaldeko epika berean rolak lortzen dituztenean, kameraren atzean dagoen istorioak ondare harrigarri eta polemikoa uzten dio Verari.[9]
Off-Broadway-n estreinatu zen Second Stage Antzokian 2011ko maiatzean, Jo Bonneyren zuzendaritzapean. Antzezlana "Hollywoodeko arraza estereotipoei buruzko begirada dibertigarria eta irreberentea da". 2012ko Drama Desk Sarietarako izendatu zuten.[10]
Izerdia (Sweat) antzezlanaReading-en(Pensilvania) kokatuta dago, altzairuzko lantegi bateko tailerrean elkarrekin lanean ari ziren bitartean tragoak, sekretuak eta barreak partekatzen bizitza eman zuten lagun talde baten istorioa kontatuz. Baina kaleratzeak eta piketeak beraien arteko konfiantza ahultzen dutenean, lagunak elkarren aurka borroka bihotz-urratzaile batean hasten dira, ur gainean irauteko.[11]
Oregon Shakespeare Festival eta Arena Stage-ren enkargua jaso zuen, eta ondoriozSweat antzezlana idatzi zuen.[12][13] Ashland-eko (Oregon) jaialdian aurkeztu zuten 2015eko uztailetik urria arte, Kate Whoriskey-k zuzenduta. Nottagek, 2015-16an Susan Smith Blackburn saria irabazi zuen antzezlan honekin,[14] eta Off-Broadway-n estreinatu zuen 2016ko urrian, Obie saria jasoz.[15][16]Sweat Broadwayko Studio 54n etreinatuzen 2017ko martxoan, eta horrek markatu zuen Nottage-ren Broadwayko debuta.[17] 2016ko Edward M. Kennedy sariaren finalista izan zen,[18] eta 2017koPulitzer Saria Antzerkian irabazi zuen.
Poof! antzezlan laburra (Heideman Saria) 1993an aurkeztu zutenLouisville-ko Humana Festival of New American Plays-en.[19] Era berean, podkasterako eta irrati publikorako grabatu zuen Playing on Air-ek.[20]
Por'Knockers bere satira politikoa 1995ean estreinatu zen Vineyard antzokian. EtaWest Coasteko berePozaren mahaiko apurrak (A Crumbs from the Table of Joy) antzezlanaren estreinaldiak 1996an, bi NAACP antzerki sari irabazi zituen.[21]
Lokatz, ibai, harri (Mud, River, Stone) antzezlana 1996an estreinatu zen, Susan Smith Blackburn sariaren finalista izatea lortuz, eta eskualdeko antzerki sari ugari irabaziz.
Meninak (Las Meninas) 2002an estreinatu zen San Jose Rep-en, Michael Edwards-ek zuzenduta.Rockefeller Beka eman zioten, eta baitaAT&T OnStage saria ere. EspainiakoMaria Teresa erregina (Luis XIV.aren emaztea) eta bere zerbitzari afrikarrarekin, Dahomey-ko Nabo ipotxarekin, izandako benetako istorioa garatzen du. Bestalde,Esamesa edo Undineren berreziketa (Fabulation or the Re-Education of Undine) antzezlanak Obie saria irabazi zuen (Barruko arropa - Intimate Apparel lanaren jarraipena da, ehun urte geroago girotuta), eta Off-Broadwayn estreinatu zen 2004an.[22]
Mlimaren elezaharra (Mlima's Tale) antzezlana Off-Broadwayn estreinatu zen 2018ko martxoan.[23] Mlima elefanteari buruzkoa da, "nazioarteko marfil klandestinoaren merkatuan harrapatuta", eta 2019ko Lucille Lortel sarietarako izendatu zuten bere bikaintasunagatik. Halaber, Nottage-k Sue Monk Kidd-enErleen bizitza sekretua (The Secret Life of Bees) eleberriaren egokitzapen musikalerako testua idatzi zuen, 2019ko maiatzean Off-Broadwayn estreinatu zena.[24]
Nottage-k bakarrizketa bat idatzi zuen,Oilar grisa (The Grey Rooster), esklabo ohi baten eta bere jabea izandakoaren oilar borrokalariaren ibilerak jarraituzKentuckyko Gerra Zibilaren ondoren. 2014an Arena Stage-n ekoiztutako Gerra Zibilaren Proiektu Nazionalaren Gure Gerra produkzioaren barnean egin zen. Halaber, Nottage-k 2015eko iraileanSan Diegoko Old Globe AntzokianZure besoetan (In Your Arms) "dantza-antzerki musikalean" parte hartu zuen. Piezak hamar bineta ditu, eta bereakEzkontza bateko dantza (A Wedding Dance) izenburua du.[25]
Bestalde, NottagekMJ. The Musical izenekoMichael Jacksoni buruzko musikalerako liburua idatzi zuen, 2020an Broadway-n estreinatzeko asmoz.COVID-19 pandemiaren ondorioz atzeratu egin zen, eta ziurrenik 2021eko irailean estreinatuko da.[26]
Nottagek ko-diseinatu egin zuenHau Reading da (This is Reading) transmedia proiektu murgiltzailea,Izerdia (Sweat) kokatuta zegoenReading hiriaren gainbehera ikusita, birsortzea aztertzeko asmoz: Gune zehatzetarako multimedia instalazioak zuzeneko emanaldiak eta ikusizko komunikabideak nahastu zituen, 2017ko maiatzean Downtown Reading-eko Franklin Street-eko tren geltokia okupatuz, hutsik zegoen eraikina berriro animatuz. Irakurketan eta inguruan bizi diren pertsonen zailtasunak, erronkak eta garaipenak erabiliz, istorio indibidualak hiriko ipuin kohesionatu batean ehundu zituen. Market Road Films, Labyrinth Theatre Company eta Project &-ekin batera ekoiztu zen.[11]
Nottage Market Road Films ekoiztetxearen sortzailea da, eta urteen poderioz,HBO, Sidney Kimmel Entertainment,Showtime, This is That eta Harpo Productions taldeentzako proiektu originalak garatu ditu. Bestalde, telebistan Nottage ekoizle eta idazlea izan zenBerak izan behar du (She's Gotta Have It) seriearen lehen denboraldian.[27]
The Guardian egunkariak honakoa adierazi zuen: ""Nottage-ren bi hamarkadetako lanak laudorioak jaso ditu, istorio desafiatzaileak eta sarritan ahaztuak agertokira ekartzeagatik....Lur jota-k (Ruined) Kongoko Errepublika Demokratikoan bortxaketak emakumeen aurkako arma bezala nola erabiltzen ziren aztertu zuen, etaBarruko arropa-k (Intimate Apparel) New Yorken 1905ean lana egiten zuen jostun beltz bakarti batean oinarritu zen... Halaber, Nottagek bere antzezlanetan etorkizuneko hainbat eremu aztertu nahi ditu, hala nola kartzela amerikarraren industria konplexua, "koloreko gizon askoren bizitzak suntsitzen ari dena", nahiz eta ozta-ozta hitz egiten den horri buruz elkarrizketa nazionalean edo eszenatokian. Hala ere, Nottagek egunkariari etsipena ere adierazi zion, bere lana, duen arrazagatik eta generoagatik definitzen dutelako, homologo maskulino zuriena ez bezala."[28]