Sadoine, Meka edo Santiagoko Harria bezala ere ezagutzen da.
Preziatuagoak dira zenbat eta gardenagoak izan etagorri-laranja kolorekoak. Gorri koloreaburdin oxidoaren presentziaren ondorioa da, kolore argiagoakburdin hidroxidoaren ondorio diren bitartean. Minerala pixkat berotzen bada, bere kolorea biziagoa bihurtzen da.
Kornalinaren antzekoa dasardoa, orokorrean gogor eta ilunagoa dena (arrexka). Bien arteko ezberdintasuna ez dago zorrozki definitua, eta, batzuetan, bi izenak ezberdintasunik gabe erabiltzen dira. Kornalina zein sardoa zuntzezko egiturazkosilizio oxido mikrokristalinoaren (kaltzedonia) barietateak dira, burdin oxidozko ezpurutasunek koloretuak, etalaranja zurbiletik kolore bizi bateraino, iabeltzeraino joan daiteke.
Kuartzo barietate guztiek bezala, 7ko gogortasuna duMohs eskalan, eta, beraz, oso egokia da zeharka mozteko, baita lepokoentzako apaingarriak egiteko ere.
Kornalina barra-barra erabili zenErromatar Inperioaren garaian gutunetan edo beste dokumentu garrantzitsu batzuetanargizarizko zigilu baten aztarna uzteko zigilueraztunetan erabiltzeko bitxi grabatuak egiteko. Argizari beroa ez da kornalinara itsasten.
Odemhebreera (sardius bezala itzulia, sardoa), Apaiz Gorenaren (Hoshen) paparreko lehen harria harri gorri bat zen, beharbada sardoa, baina baliteke, baita,jaspe gorria izatea ere.
Hasierako kristauen artean, jazarpenari zioten beldurragatik eta elkar ezagutzeko, euren fedearen ikurretako batzuk zirenarrain, ontzi,gurutze eta palmondo hostoz grabatutako kornalinak erabiltzen zituzten.
Alfontso X.a Gaztelakoa Jakituna erregearenLapidarioan, kornalinak "hiru bertute handi eta on" dituela aipatzen da, eta bere kolorea arimako indar misteriotsuen adierazpena dela.
Kornalina hitzalatinezkocaro edocarnis hitzetik dator,haragia esan nahi duena, haragiaren kolorearekin duen antzekotasunagatik.Plinio Zaharraren arabera, sardo izenaLidiakoSardes hiriaren izenetik dator, baina baliteke, baita,pertsierazko سرد (sered) hitzetik etortzea ere, gorri-horixka esan nahi duena.