Kaskoa buru-estalki gogorra da,burua kolpeetatik babesteko etagarezurreko traumatismoak saihesteko erabiltzen dena.[1] Eskuarki,kopeta, buru gaina eta belarrondoak babesten ditu. Batzuetan kasko zeremonialak edo sinbolikoak erabiltzen dira, babes-funtziorik gabe.
Erromatarlegionarioek kasko irekia erabiltzen zuten. Galea izenekoa larruzkoa izaten zen, eta cassis deitutakoa, berriz, metalezkoa. Aldaera ugari izan zen;Inperioaren amaieran, gainalde konikoa zuen, etamasailak, lepoa etasudurra babesteko piezez horniturik zegoen. Oso antzekoa zenspangenhelma,Goi Erdi AroanEuropan oso erabilia izan zena.[3]
Erdi Aroan zehar, osagarriak gehitu zitzaizkion spangenhelmari. Begi-babesak lehenik,Gjermundbuko kaskoan bezala (Norvegia,IX. mendea), eta sudurreko eta lepoko piezak geroago. Horrela iritsi zenXII. mendekokasketari, buru osoa babesten zuena. Modelo batzuek gainalde laua zuten, eta beste batzuek konikoa; azken hauek babes hobea ematen zuten. Kasketak are gehiago hobetu zirenbisera jasogarriaren asmaketarekin.[3]
XV. mendean, borroka-kasko arinagoak zabaldu ziren, hala nolabarbuta, aurpegian T edo Y formako irekidura zuena, etazelata. Hurrengo eboluzioaborgoinota izan zen,XVI. etaXVII. mendeetan oso erabilia izan zena; gainalde biribila zuen,altzairuzko gandor zabala eta masailetakoak.[3] Kasko irekia eta gandorduna zenmorrioia ere, XVI. eta XVII. mendeetanespainiartertzioetako soldaduek janzten zutena.[4]
Segurtasun kaskoei dagokienez,urremeategietako langileek sortu zituzten. Meatzariekfeltro gogorrekoonddo-kapelakkotoiez betetzen zituzten, beren buruak meategi barruan erotzen ziren harrietatik babesteko. XX. mende hasieran altzairuzko kaskoak erabiltzen hasi ziren. Kasko horiei, barne esekidura sistema bat ere gehitu zitzaien, kolpeak moteltzeko. Beranduago, altzairua alde batera utzi etatermoplastikoz egiten hasi ziren. Era horretan, arinagoak eta erosoagoak bilakatu ziren.[7]
Izan behar duten erabileraren arabera, kaskoen ezaugarriak oso desberdinak dira.
Gaur egungo indar armatuek erabiltzen dituzten borroka-kaskoakmetrailakgarunean kalterik ez egiteko diseinaturik daude, baina ez dute erabat babestenfusil balen inpaktuetatik.[8] Erresistentzia handiko materialez egiten dira (kevlar, twaron).[9][10] Istiluen aurkako polizien kaskoek, militarrenek ez bezala, aurpegi-babes gardena izaten dute.
Suhiltzaile-kaskoanorbera babesteko ekipamenduaren parte da, eta bai berotik, bai talketatik gerizatzeko diseinaturik dago. Lehenbizikoak larruzkoak edo metalezkoak baziren ere, gaur egun material plastikoak erabiltzen dira. Kea dela-eta arnastu ezin den lekuetan aritzeko, arnasketa autonomoko ekipo batekin hornitzen da.[11]
Kirol anitzetan erabiltzen dira kaskoak, bai abiadura handian ibiltzen delako (irristaketa,txirrindularitza,automobilismoa,motoziklismoa,eskia...), bai erortzeko edo ukaldiak hartzeko arriskua dagoelako (amerikar futbola,beisbola,izotz hockeya,eskalada,espeleologia,piraguismoa...) Nolanahi ere, oso ezaugarri desberdinetakoak izaten dira. Txirrindularien kaskoak, esaterako, kopeta eta buruaren alboak babestu behar ditu nagusiki; eskaladako kaskoak, berriz, goitik eror litezkeen objektuen inpaktuetatik. Bestalde, txirrindulari kaskoak, formari dagokionez, aerodinamikoa eta ondo aireztatua izan behar du; eskaladakoak, aldiz, arina eta ahal bezain txikia.
