| Hontzaren orduak | |
|---|---|
| Jatorria | |
| Egilea(k) | Jesus Mari Olaizola |
| Argitaratze-data | 1999 |
| Izenburua | Hontzaren orduak |
| Argitaletxea | Elkar |
| Ezaugarriak | |
| Genero artistikoa | narrazioa |
| Hizkuntza | euskara |
Hontzaren orduakJesus Mari Olaizola "Txiliku" idazle zarauztarrak1999an plazaratu zuen liburuaren izenburua da. Liburuan bost ipuin biltzen dira; ipuinak izanik haien arteko lotura garbi dago, eleberri modukoa osatuz. HizaurreaAnjel Lertxundik egin zuen.
Ehiztari jendea gutxitan agertu izan da euskal literaturan eta horiek dira, alegia, lan honetan protagonismoa hartzen duten pertsonaiak. Gai horrek nolabaitMiguel Delibes Espainiarra burura dakarkigu.[1] Horrela dio liburuaren komentarioak: «debekatutako ehiza, armen distira, odolaren lilura… Sentimen primarioz eta atabismoz beteriko gizarte itxiak, gizonezkoen unibertso txikiak dira bertan ageri direnak: elkarte gastronomikoa, soldaduen kuartela… Girotze-lan bikaina lortu du egileak, baina, Anjel Lertxundik hitzaurrean dioen bezala, ironia izan da Txilikuren arma nagusia, bai kostunbrismoa eta bai honen kontrakarrean sorturiko tremendismoa gainditzeko.»[2]
Indarrez eta nerbioz beteriko lau ipuin hauetan badira zenbait hari eta elementu, erdi ezkutuan bezala, denen artean eleberri moduko bat osatzen dutenak. Ipuin nahiz eleberri, kontakizun-sorta gihartsu bat da, hizkera natural bezain sinesgarriz giza arimaren zenbait alderdi ilun erakustera datorrena. Zentzu horretan eszena batzuen gordintasuna aipatu behar da, esaterakooreinaren ehizaren eszena bera.
Lau dira:
Liburuko ipuinek zenbait elementuk txirikordatzen dituzte:
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak:Q57671265