Hizkuntza eraikia (ingelesez:constructed language edoconlang) edohizkuntza artifiziala (ingelesez:artificial language) artifizialki sortutakohizkuntza da. Hiru multzo handitan bana ditzakegu, funtzioaren arabera:
hizkuntza lagungarriak (ingelesez:auxiliary languages edoauxlangs), nazioarteko komunikazioa erraztera bideratuak,
hizkuntza proiektatuak (engineered languages edoengelangs), helburu esperimental,filosofiko edo logikazkoei lotuak, eta
hizkuntza artistikoak (artistic languages edoartlangs), zioestetikoekin abiatuak.
Kontzeptualki horrela izanda ere, kontuan hartu behar dugu sorreran hizkuntza guztiak direla artifizialak, eta urteen joan-etorrian erabiltzaileek hizkuntza natural bihurtzen dituztela.
Euskara batuaren etahebreera modernoaren kasuak dira, nolabait:XX. mendean osagarri zaharretatik sortutako hizkuntzak dira, denborak aurrera egin ahala hizkuntza natural bihurtuak.
Gaur egun, gehien hitz egiten den hizkuntza artifizialaesperantoa da.
Hizkuntza lagungarriak nazioarteko komunikazioa ahalbidetzeko sortzen dira, maizlingua franca izateko borondatez. Nazioarteko hizkuntza lagungarriak (ingelesez:international auxiliary language edoIAL) izena ere hartzen dute. Adibide ezagunenak diraesperantoa,volapüka,idoa etainterlingua. Laurek dituzte hainbat urteko esperientzia, hiztun kopuru zabala munduan zehar, eta baliabide ugari. Halaber,kotava sortu zen esperanto eta ido hizkuntzak eraikitzerakoan egindako akatsak zuzentzeko asmoz.
Azkenik, aipatzekoak dira hurrengo hizkuntza eraikiak:
miresua hizkuntza,euskara hartu duelako osagarri,finlandierarekin nahasita; elkarren arteko mintzaira urrunak izanda, kode berri bitxia edo exotikoa sortu dute horrela, helburu komunikatiborik bilatu gabe;
etakrutxiera, euskarazko hitzak dituen beste hizkuntza eraiki bat.