Halogenoen taldeak ezaugarri berezi bat dauka taula periodikoaren gainerako taldeen aurrean:giro-tenperaturanlaspel,isurkari edogotorra diren elementuak dauzka.
Osoerreaktiboak direnez, halogenoakkonposatu kimiko eran edoioi eran soilik ageri dira naturan.Haluro-ioiak etaoxianioiak, hala nola iodatoa (IO3-),mineral askotan etaitsas uretan aurki daitezke. Izaki bizidunek hainbatkonposatu organiko halogenatu dauzkate osagaitzat. Forma elementalean, halogenoakmolekuladiatomiko eran existitzen dira, baina forma hauek bizitza laburrekoak dira. Giro-tenperaturan etapresio estandarrean, fluorra eta kloroa gasak dira, bromoa likidoa da eta iodoa eta astatoa solidoak dira.
Halogeno terminoakXVIII. mendekofrantziarnomenklaturan du jatorria. Izenak, berez,grezierako sustraiak dauzka:hals (itsasoa) edohalas (gatza), etagen- (sortu). Hitza sortu zenmetal batekin lotzeangatza sortzen duten elementuak direlako.
Halogenoak osoerreaktiboak dira eta, beraz,izaki bizidunentzako kaltegarriak edo hilgarriak izan daitezke kantitate handietan bada. Erreaktibotasun honen zergatia berenkanpo-geruza beteta edukitzeko behar dituzten zortzielektroietatik bat falta zaielako da.
Fluorra elementurik erreaktiboena da,beirari berari ere erasaten baitio etagas nobleekin ere konposatuak sortzeko gai baita. Gas korrosiboa eta oso toxikoa da. Saiakuntza-gelan fluorra ezin da beirazko ontzi arruntekin erabili,ur apur bat besterik ez baitu behar beirarensilizioarekin SiF4 eratzeko. Beraz,teflonezko ontziekin, beira oso lehorrarekin edokobrea etaaltzairua bezalako metalekin manipulatu behar izaten da.
Kloroa eta bromoadesinfektatzaile gisa erabiltzen diraedateko uretan, igerilekuetan, zauri egin berrietan eta gainazaletan.Bakterioak eta kaltegarriak izan daitezkeen bestemikroorganismo batzuk hiltzen dituzte. Hain erreaktiboak dira,lixiba gisa ere erabiltzen direla.Sodio hipokloritoa lixiba komertzial gehienen osagai aktiboa da, eta klorotik eratorritako beste lixiba batzukpapera ekoizteko erabiltzen da.
Halogenoek konposatu bitarrak osatzen dituztehidrogenoarekin, hidrogenohaluroak. Konposatu hauekazido bereziki sendoak dira. Ur-disoluzioetan elementu hauei azido hidrohaliko deritze.
Konposatu organiko sintetiko askok (esaterako,polimeroplastikoek), etanaturan ageri diren batzuk, halogeno-atomoak dauzkate bere osaeran. Konposatuhalogenatuak edo haluro organikoak dira. Kloroa da halogenorik arruntena, eta gizakiok kantitate handietan, kloruro-ioi eran, behar dugun bakarra. Kloruro-ioiek funtseko betekizuna daukateburmuinaren funtzioan. Iodoaaztarna-kantitateetan behar datiroxina ekoizteko. Bestalde, badirudi ez fluorra ez bromoa ez direla beharrezkoak gizakientzako, nahiz eta, antza denez, fluor-kantitate txikiakhortzak usteltzearen aurrean babesteko erabilgarria den.
