| Conchita Ramos | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotzako izen-deiturak | Concepción Grangé Beleta, Conxita Grangé i Beleta |
| Jaiotza | Espui, 1925ekoabuztuaren 6a |
| Herrialdea | |
| Bizilekua | Tolosa Okzitania |
| Heriotza | Tolosa Okzitania, 2019koabuztuaren 27a (94 urte) |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | gaztelania frantsesa |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | aktibista etaerresistentziako borrokalaria |
| Jasotako sariak | |
| Kidetza | Agrupación de Guerrilleros Españoles(en) Frantziako Erresistentzia French Forces of the Interior(en) |
| Izengoitia(k) | Nina eta la Neboudo |
| Zerbitzu militarra | |
| Parte hartutako gatazkak | Bigarren Mundu Gerra |
Conchita Ramos ezizena, jaiotzazConchita Grangé Beleta (Espui,Lleida,1925ekoabuztuaren 6a –Toulouse,Frantzia,2019koabuztuaren 27a)Bigarren Mundu Gerranerresistentziako kataluniar-frantziar kide gisa nabarmendu zen etanazien kontzentrazio-eremuetatik bizirik irten zen.[1]
Aita jatorri espainiarrekoa zen, baina Frantzian jaioa, eta ama espainiarra. Jaio eta gutxiraOkzitaniako Tolosara joan zen, eta han amaren familiarekin hezi zen.
17 urterekin, nazien aurkako Frantziako Erresistentzian sartu zen, osabaren erreleboan. Osabak ihes egin zuen. Hala, 1943ko apirilean,Ariègeko departamentuan sartu zen 3. brigadan, eta han lotura lanak egin zituen. 1944ko maiatzaren 24an, Milizia Frantsesak bere etxea hartu zuen, eta gerrillari bat eta hiru errefuxiatu ezkutatu zituztela. Atxilotu etaGestapora eraman zuten izeba Elvira Ibarz eta Maria Ferrer lehengusinarekin. Conchitak torturak jasan zituen arren, egin zitzaizkion zazpi galdeketetan ez zuen aitortu, eta senideekin batera, 'Tren Fantasma' izenekoan deportatu egin zuten. Tren horrek bi hilabete behar izan zituen erresistentziako ehunka kiderekinAlemania nazira iristeko, horietako asko espainiarrak. 1944ko irailaren 9an iritsi zenRavensbrück-eko kontzentrazio-eremura, 19 urte bete berri zituela, eta familiakoekin jarraitu zuen.[2]
Kontzentrazio-eremuan izandako esperientziatik, haurdunek zituzten baldintza eta tratu izugarriak aipatu zituen, jaiotzean seme-alabak galtzen baitzituzten, eta ez zuten haien ezer ere jakiten; hildako haurrak, baita txakurrek suntsitutakoak ere; esperimentu medikoak eta kirurgikoak jasan zituzten emakumeak, kartzelgile petiteek lapinak (“conejitas”) deitzen zietenak.[3] Gerraren eta gatibualdiaren amaiera aldera, naziekBerlinen osatu zuten lan-taldeetako batean jarri zuten, non beste 650 emakumerekin gerra-industrian aritzen baitzen. Horietatik 115ek biziraun zuten.[4] Toulousera itzuli ondoren, Josep Ramos gerrillari katalanarekin ezkondu zen. Frantzian 'Conchita Ramos' ezizenaz deitzen diote.[5]
Kontzentrazio-eremuak askatu ondoren,Frantziako Gobernuaksarjentu izendatu zuen,Ohorezko Legioarekin eta Erresistentziaren Dominarekin kondekoratua. 2019ko uztailaren 26an, Capdellako Udalak etaKataluniako Generalitateak omenaldia egin zioten Capdellako Zentralean.