| Wilhelm Herrman | |
|---|---|
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 6-an de decembro1846 (1846-12-06) en Wust |
| Morto | 2-an de januaro1922 (1922-01-02) (75-jaraĝa) en Marburg |
| Tombo | Main Cemetery of Marburg(en) |
| Lingvoj | germana |
| Ŝtataneco | Germanio |
| Alma mater | Universitato Marteno Lutero de Wittenberg-Halle |
| Okupo | |
| Okupo | teologo universitata instruisto |
Wilhelm HERRMANN (naskiĝinta la6-an de decembro 1846 enWust-Melkow, mortinta la2-an de januaro 1922 enMarburg) estisgermana teologo.
Herrmann iĝis en 1874 privata docento enHalle (Saale) kaj en 1879 orda profesoro pri sistema teologio en Marburg. Malgraŭ pluraj aliaj logaj postenofertoj li restis fidela al la marburga altlernejo. En 1889/90 li iĝis ties rektoro. Okaze de la 70-a datreveno naskiĝtaga oni aljuĝis al li la honoran doktorecon la jurscienca fakultato de Marburg. Li pli disvolvigis la teologian direkton deAlbrecht Ritschl pri sistemeco sub speciala atento de etikaj problemoj.
Teologoj multaj ŝuldas al Herrmann gravan influon, i.a.Karl Barth kajRudolf Bultmann. Alia grava disĉiplo de li estis lasveda episkopo kajLutero-fakuloEinar Billing. Influite fare deImmanuel Kant kaj Ritschl, lia teologio vidis laŭ la idealisma tradicio Dion kiel la potencon de boneco. Jesuo estis vidota kiel modela viro. Eĉ se Jesuo neniam ekzistus, laŭ Herrmann, lia tradicia portretado daŭre estus valida. Lia verkoDer Verkehr des Christen mit Gott, im Anschluß an Luther dargestellt(1886) taksitis kiel kulminaĵo de liberalisma kristanismo de la 19-a jarcento, kvankam li ankaŭ estas meritigita je konservado de certaj konservativaj idealoj kontraŭ liberala reviziismo. Kontraŭ tio reagis poste Barth kaj la dialektika teologio.
Meyers Großes Konversations-Lexikon, Band 9. Leipzig 1907, p. 234-235, kiolegeblas interrete tie ĉi.