Taghaza (ankaŭ:Tghaza aŭ:Terhazza) estas ne plu funkcianta subĉiela minejo, nomata en la regiono (sabĥo,sebkha, en iamasallago de laSaharo en la nordo deMalio, 800 km nordo deTimbuktuo.
Taghaza estis grava komerca stacio de la komerca vojo alSidŝilmaso alValato (Watta), respektive ekde ĉ. 1400 al Timbuktuo. Ĝia signifo por latra-sahara komerco inter laMagrebo kajokcidenta Afriko baziĝas zur la cirkonstancoj, ke ĝi troviĝas duondistance inter Sudmaroko kaj Niĝero. Tie troviĝas altkvalitaŝtonsalo, kiu estas eksportita kiel salblokoj. La salo estis apud luksaĵoj el la Mediteraneo grava interŝanĝa artikolo por la oro el la arbaraj regionoj deGvineo, kiu estas interŝanĝita trans la regnoj de laSahelo (vidu ankaŭ:imperio de Ganao,imperio de Malio kaj laSonhaja regno)
„Taghaza“ estis menciita unuafoje ĉ. la jaro 1275 en dokumento (kun la nomoTaghara) de la persa geografoZakariya Qazwini. Li rakontis, ke la muroj de la urbo estis el salplatoj, kiujn la sklavoj fosis. 1352 atingis post 25 taga karavana vojaĝo la vajaĝantoIbn Battuta. Li raportis, ke la kabanoj de la sklavoj estis konstruitaj el salplatoj kun kamelaj haŭtoj kiel tegmentoj, kaj ekzistas nur duonsala akvo kaj multaj muŝoj sed neniu arbo. Sed vigla komerco kun oropolvo okazis. 1375 Taghaza estis menciita en laKataluna Mondatlaso. En la 15a jarcento laSonhaja regno transprenis la kontrolon pri Taghaza. Ĉirkaŭ la jaro 1510 la araba geografoLeo Africanus estis tri tagoj en Taghaza. En sia verkoDescrittione dell’Africa („priskribo de Afriko“) plendis prI La malbona fontakvo kaj malmultaj nutraĵoj, kiuj dependas de rajdado daŭranta 20 tagoj. Kiam en 1540 laSaadioj subAhmad al-Mansur elMaroko konkeris la salminejojn la Sonhajoj retiriĝis el Taghaza kaj iris pli sudorienten al la 150 km fora salminejo deTaŭdenio en la "valo de la gazeloj". Kvin jaroj poste laSonhaja regno pereis post atako de la Saadianoj. La ĉefa itinero de la komerco estis nun labornuvojo inter laĈada lago kajTripolo.
En 1828René Caillié atingis en akompano de karavano kun 1400 dromedaroj el Timbuktuo; la karavano kunportis sklavojn, oron, eburon, gumrezinon, strutajn plumojn.
Taoudenni liveras plu salon por la gregoj en Timbuktuo. Ĝi estis tie subĉiele ekspluatata: Sub tavolo de 1,50 m dikeco el argilo estas tavolo kun malplivalora salo.
En la jaro 2007 alĝeraj kaj italaj naftofirmaoj komencis serĉi nafton proksime de Taoudenni.