Shin'ichirō TOMONAGA (朝 永 振 一郎 Tomonaga Shin'ichirō?) (31-an de marto1906 -8-an de julio1979). Li estisjapanateoria fizikisto kiu gajnis laNobel-premion pri fiziko kune kunRichard Feynman kajJulian Schwinger, pro ilia laboro enkvantuma elektrodinamiko.[1] Oni ofte vidas lian nomon transliterumitan kiel Sin-Itiro Tomonaga.
Naskiĝis enTokio en1906, estante la dua filo de Sanjūrō Tomonaga, japana filozofo. Eniris al la Imperia Universitato deKioto en1926. Estis kunulo de studoj deHideki Yukawa, kiu ankaŭ gajnis laNobel-premion. Laboris kiel ĉeestanto en la universitato por tri jaroj, kaj post diplomiĝi kuniĝis al la teamo de Nishina en Riken. En1937, dum li laboris enLeipzig, li kunlaboris kun la grupo de esploro deWerner Heisenberg. Du jaroj poste, li revenis al Japanio kaŭzita de la komenco de laDua Mondmilito fininte la doktoriĝon.
En Japanio estis kontraktinta kiel instruisto de la Universitato de Tokio (poste UniversitatoCukuba).En1948, apud liaj studentoj, reekzamenis la laboron de Sidnejo Dancoff, pri kvantuma elektrodinamiko, kaj malkovris la metodon de renormaligo, akirante en sendependa formo la samajn rezultojn kiel Julian Schwinger. Dum la sekva jaro Tomonaga estis invitita deRobert Oppenheimer por labori en la Instituto de Studoj Antaŭenirintaj en Princeton Township,Nov-Ĵerzejo.
En1965 akiris laNobel-premion pri fiziko, speciale pro siaj laboroj koncerne al la metodo de renormaligo.
Li forpasis en Tokio en 1979.
