| Otto Bauer | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| Persona informo | |||||
| Otto Bauer | |||||
| Naskiĝo | 5-an de septembro1881 (1881-09-05) en Vieno | ||||
| Morto | 4-an de julio1938 (1938-07-04) (56-jaraĝa) en Parizo | ||||
| Tombo | Centra Tombejo de Vieno vd | ||||
| Lingvoj | germanavd | ||||
| Ŝtataneco | Aŭstriovd | ||||
| Alma mater | Universitato de Vienovd | ||||
| Partio | Socialdemokratia Partio de Aŭstriovd | ||||
| Familio | |||||
| Gefratoj | Ida Bauervd | ||||
| Edz(in)o | Helene Bauer(en) vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | politikisto verkisto opinia ĵurnalisto revoluciulo diplomato filozofo redaktoro vd | ||||
| |||||
| |||||
| EnTTT | Oficiala retejovd | ||||
| vd | Fonto:Vikidatumoj | ||||
Otto BAUER (naskiĝis la5-an de septembro 1881 enVieno, mortis la4-an de julio 1938 enParizo) estisaŭstra politikisto.
La filo de judatekstila fabrikanto studis jursciencon ĉe laUniversitato de Vieno kaj doktoriĝis en 1906. Dum sia studado li aliĝis al la maldekstra flanko de laaŭstriaj socialdemokratoj (SDAP,Sozialdemokratische Arbeiterpartei). Samtempe li laboris en laLibera asocio de socialistaj studantoj, la scienca skolo de la t.n.Aŭstromarksismo, kune kun aliajmarksistoj kielViktor Adler,Karl Renner,Rudolf Hilferding kajFriedrich Adler. Ili ĉiuj strebis plievoluigi lahistorian materiismon.
Okupiĝante pri la problemoj deAŭstrio-Hungario kun kvereletoj inter ĝiaj nacioj li kreis per sia furora verkoDie Nationalitätenfrage und die Sozialdemokratie (1907) la tezon, ke nacia revolucio estus antaŭkondiĉo por sociala kaj tiamaniere opoziciis la ideojn deVladimir Lenin. En 1907 li fondis kune kunKarl Renner la teorian gazetonDer Kampf kaj iĝis redaktoro de la viena socialdemokratia organoArbeiterzeitung.
Post la liberiĝo el rusia militkaptado (1914-1918) kaj la proklamado de respublika sistemo en sia patrujo li batalis, kiel multaj socialdemokratoj, por la aliĝo de la germanlingva parto de Aŭstrujo alGermanio. Kiel ŝtata sekretario en la ministerio pri eksteraj aferoj li eĉ subsignis kaŝprotokolon pri tia politika aliĝo kaj nuligo de ŝtata memstareco. Post la nerealigo de tiu ĉi plano li demisiis.
Ĝis 1933 li estis deputito de laparlamento kaj gvidis la frakcion socialdemokratian kiel unu el la plej bonaj retorikistoj kaj teoriistoj. Li ege influis la ellaboradon de la Programo deLinz(Linzer Programm) en 1926. Li iĝis kontraŭulo deIgnaz Seipel en la interna politika vivo de Aŭstrio.
Pro minaco deintercivitana milito en februaro de 1934 li ekziliĝisĈeĥoslovakion, poste Francion.
