| Interpunkciaĵoj |
|---|
apostrofo (' ); (’ ) |
| Aliaj tipografiaj markoj |
asterisko (* ) |
La numero-signo,№ (ankaŭ reprezentita kiel Nº,No,No. aŭno. (usona angla),[1] aŭNo aŭno (brita angla)[2]), estastipografia mallongigo de la vorto numero(j) indikanta ordan numeron, speciale je nomoj kaj titoloj. Ekzemple, kun la numero-signo, la skribita longformo de la adreso "Numero 22 Akacia Avenuo" estas mallongigita al "№ 22 Akacia Avenuo", tamen ambaŭ formoj estas kun la sama longa parolado.
Tipografie, la numero-signo kombinas la majuskla latina literoN kun kutime superskribita minuskla latina litero o, kelkfoje substreka, simila al la vira orda indikanto. En Unikodo, la skribsigno estas U+2116 №Numero sign (HTML № · №).[3]
La Oxford English Dictionary derivigas la numero-signon el la latina vorto numero, la ablativa kazo de numerus ("numero"). Enlatinidaj lingvoj, la numero-signon komprenas kiel mallongigo de la vorto "numero", ekzemple, italanumero, francanuméro, kaj portugala kaj hispananúmero.[4]
La numero-signo, malgraŭ siaj disvastigitaj uzoj internacie, ne estas normaalfabeta simbolo en preskaŭ ajnaj eŭropaj lingvoj.
Enangla lingvo, la mallongigo "No." de "numero" estas ofte uzata anstataŭ la vorto "number" (numero). Enusona angla, lakrado # estas uzata kiel prefikso por nomumi nombrojn, kaj je la fino de nombro por designar funtoj de pezo je iuj publikigaĵoj.[5]
La numero-signo ne estas uzita en Francio kaj ne aperas sur normaAZERTY klavaro. Anstataŭe, la francaImprimerie nationale rekomendas la uzon de la formo "no" (unu "n" sekvata per superskripto minuskla "o"). La plurala formo "nos" ankaŭ povas esti uzata.[6]
En uzado de Esperanto, oni akceptas multajn solvaĵojn. Ofte en esperantistaj tekstaĵoj oni troviĝas la formon "n-ro"[7], "no." kaj aliajn.
TheUnicode Standard (La Unikoda Normo) deklaras:[8]
U+2116 NUMERO SIGN is provided both forCyrillic use, where it looks like [semi-cursive "N" followed by raised, underlined small "o"], and for compatibility with Asian standards, where it looks like [angular "N" followed by raised, underlined small "o", followed by a period]. …Instead of using a special symbol, French practice is to use an "N" or an "n", according to context, followed by a superscript small letter "o" (No or no; plural Nos or nos). Legacy data encoded inISO/IEC 8859-1 (Latin-1) or other 8-bitcharacter sets may also have represented the numero sign by a sequence of "N" followed by the degree sign (U+00B0 degree sign). Implementations working with legacy data should be aware of such alternative representations for the numero sign when converting data.
En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikoloNumero sign en la angla Vikipedio.