The page has not been checked
Immanuel Kant uzis en siajfilozofiajverkoj la vortonnoumeno (germanlingve:noumenon) por laverarealo, por la aĵoj kiel ili vere estas en si mem, sendepende de niascio kaj de ilia ŝajno al ni.
Inter la noumenoj, la tri plej gravaj por Kant estasDio, lalibereco de lavolo kaj lasenmorteco de laanimo. Ĉi tiuj restas ekster la scipotenco de racia scio, descienco. Ekzemple, scienco, laŭKANT, ne povas pruvi nek malpruvi la ekziston de Dio.
En kontrasto kunnoumeno li uzis la nocionfenomeno.
 | Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estasĝermo. Helpu al Vikipedioplilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton). Bonvolu aldoni parametron por plibone kategoriigi la paĝon. |